Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Νέα συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης την Πέμπτη 4/2 στις 18.00

Η συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης μεταφέρεται εκτάκτως την Πέμπτη 4/2 το απόγευμα μετά την απεργιακή πορεία, στο Μπελβιλ -Φιλίππου 80-82- στις 18.00. Αμέσως μετά στον ίδιο χώρο θα γίνει πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης.

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016

PARTY ΟΙKΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ στην Αθήνα.


ΣΑΒΒΑΤΟ 30/1, ώρα 11μμ, ΘΕΑΤΡΟ ΕΜΠΡΟΣ



ΕΔΡΑΙΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΣΣΟΥΜΕ
ΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΗΣ ΒΙΟΜΕ.

Σας καλούμε στις εκδηλώσεις που θα γίνουν στο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ την Κυριακή 13 και 14 Φλεβάρη, για να γιορτάσουμε τις κοινές μας κατακτήσεις και να συναποφασίσουμε τα επόμενα βήματα της αναγκαίας κοινωνικής και εργατικής αντεπίθεσης.

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016

Νέα συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ Τετάρτη 27/1/16 στις 19.00 στο Μικρόπολις [Βενιζέλου & Βασ. Ηρακλείου]

Νέα συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ
Τετάρτη 27/1/16 στις 19.00 στο Μικρόπολις [Βενιζέλου & Βασ. Ηρακλείου]

Θέματα:

Διοργάνωση των γενεθλίων για τα 3 χρόνια από την επαναλειτουργία του εργοστασίου στα χέρια των εργατών στις 14 Φεβρουαρίου

Συμμετοχή στις κινητοποιήσεις και τον ξεσηκωμό ενάντια στα αντικοινωνικά μέτρα

Διεύρυνση του παραδείγματος της ΒΙΟΜΕ σε άλλες επιχειρήσεις και κλάδους

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2016

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΣΟΦΤΕΞ


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΣΟΦΤΕΞ

ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Το “έργο” το έχουμε ξαναδεί: κλείνουν το εργοστάσιο της Σόφτεξ τα αφεντικά, πετώντας στο δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενους. Αυτοί που την πήραν από το δημόσιο, αφού πρώτα την “εξυγίανε”, για να τη βάλουν στο ...σωστό δρόμο της αγοράς. Άλλη μια πετυχημένη ιδιωτικοποίηση! Το υπουργείο Εργασίας λέει ότι “θα εξαντλήσει κάθε νόμιμο τρόπο για την επαναλειτουργία του εργοστασίου”. Δε γνωρίζουμε να υπάρχει κανείς νόμιμος τρόπος για να εμποδιστεί κάποιος να κλείσει μια επιχείρηση. Τα εκατοντάδες κλειστά, παρατημένα ή χρεοκοπημένα εργοστάσια αυτό δείχνουν.

Μόνο ένας τρόπος υπάρχει: ο τρόπος του αγώνα, συλλογικά και αμεσοδημοκρατικά οργανωμένου, και μάλιστα ενός αγώνα μαχητικού, με κατάληψη του εργοστασίου και περιφρούρηση των εγκαταστάσεων, και αποφασισμένου να φτάσει μέχρι το τέλος, μέχρι την ντε φάκτο επαναλειτουργία του εργοστασίου από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος αν μιλάμε πράγματι για επαναλειτουργία και όχι απλώς για την αυτονόητη διεκδίκηση των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεων.

Ας κάνουμε πράξη το “χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά”, κάνοντας σαφές ότι αυτοί μπορεί να φύγουν αλλά το εργοστάσιο θα μείνει στα χέρια των πραγματικών παραγωγών, κι αυτή τη φορά θα λειτουργήσει για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι για τα κέρδη των αφεντικών. Για πρώτη φορά παράγοντας χωρίς εκμετάλλευση, με ισότιμη συνεργασία όλων, βασικά αγαθά που θα είναι ποιοτικά και προσιτά για τον καθένα.

Όπως έδειξε και το παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ, που φέτος κλείνει τρία χρόνια λειτουργίας στα χέρια των εργαζομένων, ο δρόμος αυτός μπορεί να αγκαλιαστεί και να στηριχτεί από μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, δίνοντας του τη δύναμη να αναμετρηθεί με τις απαιτήσεις των αφεντικών, του κράτους και της αγοράς.

Να μην εγκαταλείψουμε αυτά που μας ανήκουν.

Αν δεν μπορούν αυτοί, μπορούμε εμείς!

Όλοι μαζί για να περάσουν τα εργοστάσια στα χέρια των εργαζομένων και η παραγωγή στα χέρια της κοινωνίας.


Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης (Αθήνας) στη ΒΙΟΜΕ


το παραπάνω κείμενο μοιράζεται σε παρεμβάσεις μας στο εργοστάσιο της ΣΟΦΤΕΞ

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2016

Δείτε το ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΟ της ΕΡΤ3, μια εκπομπή εναλλακτικής και ριζοσπαστικής ενημέρωσης

Μια εξαιρετική εκπομπή, που ενημερώνει και κεντρίζει! 


«Πώς ενώνονται οι εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες», στο «Αντιδραστήριο» της ΕΡΤ3. Η εκπομπή παρουσιάζει το εργατικό ιατρείο στο χώρο της ΒΙΟΜΕ που συνδημιούργησαν οι εργαζόμενοι του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου και το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης. Παράλληλα παρακολουθεί τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ και του αλληλέγγυου κινήματος για να αποτραπεί ο πλειστηριασμός του οικοπέδου όπου βρίσκεται το εργοστάσιο, ενώ φιλοξενεί και την άποψη των απολυμένων της Φίλκεραμ. Στην εκπομπή μιλούν για τα σύγχρονα κινήματα και τη σχέση τους με την εξουσία, ο πολιτικός φιλόσοφος και ακτιβιστής, Τομάς Ιμπάνιεθ και ο συγγραφέας και καθηγητής του αυτόνομου πανεπιστημίου της Πουέμπλα, Τζον Χόλογουεϊ. Το «Αντιδραστήριο» παρουσιάζει ακόμη την αλληλεπίδραση του αγώνα της ΒΙΟΜΕ με τον αγώνα των απλήρωτων εργαζομένων της εφημερίδας «Αγγελιοφόρος».

Δείτε το ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΟ της ΕΡΤ3, για τη ΒΙΟΜΕ, το Εργατικό Ιατρείο, τον Αγγελιοφόρο και άλλα πολύ ενδιαφέροντα θέματα:

Νέα συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα της ΒΙΟ.ΜΕ. Τετάρτη 20/1/16 στις 19.00 στο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ.

Νέα συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα της ΒΙΟ.ΜΕ.
Τετάρτη 20/1/16 στις 19.00 στο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ.

Ραντεβού για εξόρμηση ενημέρωσης στις γύρω περιοχές για το Εργατικό Ιατρείο που λειτουργεί στη ΒΙΟ.ΜΕ. νωρίτερα στις 17.00 στο εργοστάσιο

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

Έναρξη του ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ στη ΒΙΟ.ΜΕ.

Από τις 20 Ιανουαρίου του 2016, το Εργατικό Ιατρείο ξεκινά τη λειτουργία του μέσα στο χώρο του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ.Δημιουργήθηκε από τη συνάντηση και συνεργασία των εργαζόμενων της ΒΙΟ.ΜΕ και του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης της Θεσσαλονίκης καιπαρέχει δωρεάν φροντίδα υγείας και πρόληψη στους εργαζόμενους, στους άνεργους και στους ανασφάλιστους κατοίκους της περιοχής του Πατριαρχικού Πυλαίας. Είναι αυτόνομο, αυτοδιαχειριζόμενο και δεν χρηματοδοτείται από το κράτος, τα κόμματα, την αγορά και την εκκλησία. Λειτουργεί χωρίς ιεραρχία, με γενική συνέλευση στην οποία παίρνονται όλες οι αποφάσεις.
Το Εργατικό Ιατρείο παρέχει πρωτοβάθμια περίθαλψη καθώς και φροντίδα σωματικής και ψυχικής υγείας για ανάγκες που σχετίζονται με τις συνθήκες εργασίας, την οικογένεια και το κοινωνικό περιβάλλον. Προσβλέπει  σε μία ολιστική φροντίδα (σωματική- ψυχική- κοινωνική) που αφορά το σύνολο των αναγκών των ανθρώπων σε όλο το πλαίσιο της ζωής τους. Για αυτό και στοχεύει στην θεραπεία  και την παρακολούθηση των ασθενειών και των θεμάτων υγείας γενικά, αλλά  στοχεύει επίσης και στην πρόληψη τους.
Στο Εργατικό Ιατρείο υπάρχει:
- ομάδα υγείας που αποτελείται από νοσηλευτή, γενικό γιατρό-παθολόγο, ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή, κοινωνικό λειτουργό, ορθοπεδικό
φαρμακευτική κάλυψη
- γραμματειακή υποστήριξη
Οι μέρες λειτουργίας: από τις 20/1/2016 έως τις 29/2/2016είναι κάθε Τετάρτη από τις 12μμ-3μμ και κάθε Πέμπτη από τις 2μμ-6μμ.
Το κλείσιμο των ραντεβού: γίνεται Δευτέρα, Τρίτη, Παρασκευή, από τις 3μμ έως τις 6μμ στο τηλ: 2313 03 154.
Μπορείτε να βοηθήσετε προσφέροντας φάρμακα, οικονομική ενίσχυση ή λίγες ώρες ελεύθερης εθελοντικής εργασίας.
Στο Εργατικό Ιατρείο μπορούν να συμμετέχουν ισότιμα ΟΛΟΙ. Επαγγελματίες υγείας και μη, κάτοικοι της περιοχής και της Θεσσαλονίκης, στηρίζοντας τη λειτουργία του, συν-διαμορφώνοντας τη φυσιογνωμία του, αποκτώντας γνώμη και λόγο και δίνοντας έτσι έμπρακτη απάντηση στη διάλυση του συστήματος υγείας.
Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα. Είναι κοινωνικό αγαθό και η φροντίδα της δικαίωμα ΟΛΩΝ.
Δεν μπορούν αυτοί; Μπορούμε εμείς! Γι’ αυτούς η ζωή κοστίζει, για μας αξίζει!
Ενσωματωμένη εικόνα
Ενσωματωμένη εικόνα
Επικοινωνία: e-mail ergatiko.iatreio@gmail.com τηλέφωνο 2313 031 154

"ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟ-ΘΥΜΗΘΩ ΤΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ" ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΒΙΟ.ΜΕ.

ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟ-ΘΥΜΗΘΩ ΤΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ’
Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι. Λέει ο λαός μας .
Πάμε λίγα χρόνια πίσω, όταν οι εργαζόμενοι στην ΒΙΟ.ΜΕ., θέλοντας να έχουμε κάποια κάλυψη (συνδικαλιστική) ζητήσαμε από το σωματείο εργατοϋπαλλήλων Φίλκεραμ & Johnson να μας εντάξει στη δύναμη του .
Όσο επίμονα κι αν βάζαμε το θέμα δεν ίδρωνε το αυτί κανενός συνδικαλιστή (γιατί από ότι φαίνεται δεν το επέτρεπε το μεγάλο αφεντικό, Φιλίππου). Η πίεση μας ήταν πιο έντονη στα μέλη του σωματείου του ΠΑΜΕ γιατί νομίζαμε πως ήταν πιο κοντά μας , αυτοί επιχειρηματολογούσαν πως το κάνει η διοίκηση του σωματείου γιατί φοβόταν πως θα άλλαζαν οι συσχετισμοί της διοίκησης αν μας έβαζαν και εμάς στο σωματείο. Αλλά από ότι ο χρόνος έχει δείξει, δεν είχαν καμιά διάθεση να συναδελφωθούν με εργάτες. Ανήκαν στη Φίλκεραμ, ήθελαν την καθαρότητα τους κατά πως δείχνουν τα πράγματα.
Παρ' όλα αυτά η συμμετοχή των ακάλυπτων εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ. στις απεργίες ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτή των εργαζόμενων της Φιλκεραμ. Έτσι εμείς οι εργαζόμενοι στην ΒΙΟ.ΜΕ. δημιουργήσαμε το 2006 το σωματείο εργατοϋπαλλήλων της ΒΙΟ.ΜΕ. και η ενόχληση της διοίκησης της εταιρίας και του σωματείου της μητρικής ήταν πολύ μεγάλη . Από την πρώτη στιγμή άρχισε να δρα ανταγωνιστικά απέναντι στο ταξικό σωματείο της ΒΙΟ.ΜΕ.
Όσον αφορά την σημερινή ηγεσία και διοίκηση (κουμανταδόρων) του σωματείου που απαρτίζεται, μεταξύ άλλων και από πρώην εργοδηγούς, προϊστάμενους και διευθυντές κολλητούς με την οικογένεια Φιλίππου, δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τις προηγούμενες διοικήσεις σε υποτακτικότητα.
Δεν ήταν αυτοί που προσπαθούσαν να πείσουν τους εργαζόμενους μαζί και αντάμα με τον Γιώργο φιλίππου και όλους τους διευθυντές πως πρέπει να πουληθεί το Τζάμπο για να πάρουν τα λεφτά τους; (το ίδιο κάνουν τώρα με το οικόπεδο). Δεν ήταν αυτοί που προσπαθούσαν να πείσουν τους συναδέλφους πως θα ήταν καλύτερα να κλείσει το εργοστάσιο πάρα να λειτουργεί με χάσιμο για το αφεντικό; Και μετά διέδιδαν πως ο Φιλίππου έβγαλε λεφτά έξω , (και με φράσεις του τύπου «εγώ τα ξέρω από μέσα») χωρίς βέβαια να κινούνται εναντίον του, μίας και δεν έχουν κάνει καμιά ενέργεια για να δεσμεύσουν περιουσιακά στοιχεία της οικογένειας Φιλίππου.
Δεν είναι οι ίδιοι που τον μόνο που έβαζαν απέναντι στα συμφέροντα των εργαζομένων της Φίλκεραμ δεν ήταν άλλος από τους εργαζόμενους στην ΒΙΟ.ΜΕ.; Αυτοί δεν ήταν που σε έπεισαν ότι «αφού κλείνουμε εμείς να κλείσουν και αυτοί»;
Δεν ήταν οι ίδιοι που ήρθαν να παρέμβουν υπέρ της οικογένειας Φιλίππου στο δικαστήριο για να πάρει την προσωρινή διοίκηση της ΒΙΟ.ΜΕ.;
Δεν ήταν οι ίδιοι που σε έπεισαν να παραβρεθείς στην παρέμβαση του σωματίου της Φίλκεραμ για να μην μπορούμε να διεκδικήσουμε με τους ίδιους όρους από την περιουσία του ομίλου Φίλκεραμ ισότιμα όλοι οι εργαζόμενοι;
Δεν είναι οι ίδιοι που σε έπεισαν πως το συμφέρον σου είναι να πουληθεί το οικόπεδο ενιαίο σε κάποιον που θα φτιάξει ένα πολύ-κατάστημα και εσύ ονειρεύεσαι να πάρεις τους μισθούς ενός χρόνου συν αποζημίωση μαζί κι αντάμα με τον Φιλίππου όπου εσύ δικαιούσαι 10.000 - 15.000 € και αυτός διεκδικεί 500.000 € ;
Εσύ δεν είχες πειστεί πως το νερό δεν είναι κοινό αγαθό και το χρησιμοποιείς (τη διακοπή του, ως μέσο πίεσης για να φύγουμε από το εργοστάσιο;
Ε λοιπόν συνάδελφε μου πρέπει να σου πω πως
η αλλοτρίωση σου έχει ξεφύγει από κάθε όριο.
Τώρα να μου πεις συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες, όταν βλέπεις εργατικά κόμματα να απαιτούν να κλείσουν τα εργοστάσια και μάλιστα να το κάνουν γρήγορα. Τι να κανείς και εσύ ο «κα(η)μένος».
Θα σου πούμε λοιπόν τι αποφασίσαμε εμείς , το σωματείο εργατοϋπαλλήλων στην ΒΙΟ.ΜΕ. γιατί έτσι λειτουργούμε και όχι ως πρόσωπα (που μας φτιάχνουν άλλοι για 7 - 8 και άλλοι για 4-5). Η συνέλευση του «σωματείου εργατοϋπαλλήλων ΒΙΟ.ΜΕ» αποφάσισε πως δεν φεύγουμε από τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε και να κρατήσουμε ζωντανές τις οικογένειες μας με αξιοπρέπεια. Και αν θες να κόψεις το νερό, τι να κάνουμε έχουμε περάσει και χειρότερα.
Και πες το και στους φίλους σου που ανήκουν στην Νομαρχιακή της ‘Β Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, πως δεν έχουμε σκοπό να φύγουμε από το εργοστάσιο, γιατί εμείς επιμένουμε πως τα εργοστάσια ανήκουν σε αυτούς που τα δουλεύουν, κι ας απαντήσει και η κυβέρνηση σε αυτό.
Και επίσης σε έχουν πείσει ατελείωτες παρατάξεις, κυβερνήσεις ,κόμματα, πως δεν χρειάζεται παραγωγή για να περνάμε καλά, αλλά αντίθετα αρκεί ένα καλό ντιλ με τα αφεντικά. Εάν έχεις πειστεί προσπάθησε να πείσεις με την σειρά σου και τα δικά σου παιδιά που θα ψάχνουν μια δουλειά κακοπληρωμένη με το φανάρι του Διογένη.
Εσύ έχεις το δικαίωμα να διεκδικήσεις τα χρήματα σου με όποιο τρόπο νομίζεις σωστό αλλά μπορούμε και εμείς να διεκδικήσουμε τη δουλειά μας και την αξιοπρέπειά μας «συνάδελφε».
Και επειδή το παίζεις και πατριώτης, φέρε στη μνήμη σου τι είπε ο Κολοκοτρώνης σε ανάλογη περίπτωση.

Θεσσαλονίκη, Γενάρης 2016
Το σωματείο των εργαζομένων στην ΒΙΟ.ΜΕ.


Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ Σ.Ε.ΒΙΟ.ΜΕ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
 
ΕΔΡΑΙΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΣΣΟΥΜΕ
ΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΗΣ ΒΙΟΜΕ.
 
Η εξάμηνη αναστολή των πλειστηριασμών των οικοπέδων όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της ΒΙΟΜΕ αποτελεί μια πρώτη μικρή νίκη του μεγάλου κινήματος αλληλεγγύης και υποστήριξης του αυτοδιαχειριστικού εγχειρήματος και του αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς. Άλλωστε η σχετική ρύθμιση έγινε μετά την αγωνιστική ματαίωση των πρώτων πλειστηριασμών από τις δυνάμεις του κινήματος, κάτι που έκανε σαφές προς όλους ότι η απόπειρα καταστολής της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟΜΕ μέσω του πλειστηριασμού των εγκαταστάσεών της και της έξωσης των εργαζομένων από εκεί δεν θα ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση...
Ωστόσο, η ρύθμιση αυτή προφανώς δεν λύνει το πρόβλημα αλλά απλώς το μεταθέτει χρονικά, και γι' αυτό δεν επιτρέπει κανέναν εφησυχασμό. Το διάστημα αυτό ο αγώνας μας πρέπει να κλιμακωθεί και το εγχείρημα της παραγωγής χωρίς αφεντικά και εκμετάλλευση να εδραιωθεί ακόμη περισσότερο κοινωνικά, στον κόσμο και τις δομές του μάχιμου κοινωνικού και εργατικού κινήματος και της αλληλεγγύης, εκεί δηλαδή απ' όπου άντλησε αποκλειστικά τη “νομιμότητα” και την αντοχή του όλα αυτά τα χρόνια. Όχι μόνο δεν επαναπαυόμαστε, αλλά μαζί με όλους/ες τους αλληλέγγυους/ες θα αναπτύξουμε παραπέρα τις δράσεις μας με την απαίτηση μέχρι το πέρας του εξαμήνου το παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ, της εργατικής αυτοδιεύθυνσης και του κοινωνικού ελέγχου της παραγωγής, να γίνει σεβαστό και να αφεθεί να αναπτύξει απερίσπαστο τις δυνατότητές του για ζωή με αξιοπρέπεια, ισότητα, αλληλεγγύη, και συνεργατική δημιουργία για τις ανάγκες της κοινωνίας.
Θέλουμε να κάνουμε για άλλη μια φορά καθαρό ότι δεν μας αφορούν παιχνίδια δήθεν αντιπαραθέσεων με άλλα τμήματα εργαζομένων, όπως αυτά που επίμονα ενορχηστρώνει η εργοδοσία με ορμητήριό της το διοικητικό συμβούλιο του σωματείου των εργαζομένων της Φίλκεραμ Τζόνσον. Με τους εργαζόμενους που διεκδικούν τα δεδουλευμένα και τα αυτονόητα δικαιώματά τους ήμασταν πάντα μαζί, και μάλιστα παλεύοντας στην πράξη γι' αυτά με απεργίες, επισχέσεις εργασίας και καταλήψεις. Άλλοι θα πρέπει να απολογηθούν -στην προκειμένη περίπτωση το δ.σ. του σωματείου της Φίλκεραμ-, για την απροκάλυπτα φιλοεργοδοτική στάση τους όλα αυτά τα χρόνια, για την έλλειψη οποιασδήποτε αγωνιστικής κινητοποίησης απέναντι σε αυτούς που τους δημιούργησαν το πρόβλημα, την εργοδοσία και τις κυβερνητικές-κρατικές πολιτικές, και για την αντισυναδελφική και απεργοσπαστική στάση τους απέναντι στους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ. Όπως έγραφε και το πανό τους στην όψιμη “αγωνιστική αφύπνισή” τους, συμπεριφέρονται και δρουν ως “οικοπεδούχοι” και όχι ως εργάτες.
Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ ήδη από την αρχή των προβλημάτων με την εργοδοσία της ΒΙΟΜΕ και της μητρικής της εταιρίας Φίλκεραμ Τζόνσον είχαμε καλέσει και προσπαθήσει συγκεκριμένα να δράσουμε από κοινού απέναντι στον κοινό εχθρό. Αλλά να δράσουμε μαχητικά, με απεργιακό αγώνα και κατάληψη των εργοστασίων, και όχι ως περιφερόμενοι σε συνδικαλιστικά, κομματικά και κυβερνητικά γραφεία περιμένοντας καρτερικά την εύνοια των ισχυρών. Δεν εισακουσθήκαμε και έτσι λόγω της αγωνιστικής τους απραξίας και της πρόσδεσής τους στις υποσχέσεις των αφεντικών, κινδυνεύουν σήμερα να μην πάρουν τίποτα. Δεν φταίνε οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ που όλα αυτά τα χρόνια παλεύουν με νύχια και με δόντια για τα κοινά μας δίκια, αλλά ο δικός τους υποταγμένος εργοδοτικός συνδικαλισμός που τους έφερε στη σημερινή κατάσταση. Παρόλα αυτά από την αρχή ξεκαθαρίσαμε πως ζητάμε μόνο το διαχωρισμό του ενός οικοπέδου που βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της ΒΙΟΜΕ κι ας προχωρήσουν με τα υπόλοιπα όπως αυτοί νομίζουν. Και ακόμη και αυτή την ύστατη στιγμή καλούμε τους εργαζόμενους της Φίλκεραμ Τζόνσον να διαχωριστούν από την επιζήμια για τους ίδιους τακτική του δ.σ. του σωματείου τους και να πάμε μαζί σε πραγματικό κοινό αγώνα για όλα όσα μας χρωστάνε τα αφεντικά.
Θέλουμε επίσης να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας ως προς την προσπάθεια που γίνεται στα ΕΝ.ΚΛΩ να βρεθεί ένας τρόπος επαναλειτουργίας των εργοστασίων. Σεβόμαστε και συμπαραστεκόμαστε στις προσπάθειες των εργαζομένων να διασώσουν θέσεις εργασίας. Ωστόσο το σχέδιο που έχουν προτείνει -και το οποίο υποστηρίζει και η κυβέρνηση- δεν έχει καμία σχέση με την αυτοδιαχείριση και με τον τρόπο λειτουργίας της ΒΙΟΜΕ, όπως (μάλλον σκόπιμα) εμφανίστηκε από τον τύπο. Πρόκειται για ένα πλαίσιο “εργατικής συμμετοχής” σε μια κλασική καπιταλιστική επιχείρηση (ανάλογες υπάρχουν θεσμοθετημένες εδώ και δεκαετίες σε όλες τις “αναπτυγμένες” καπιταλιστικές χώρες), όπου οι εργαζόμενοι συμμετέχουν μαζί με τις τράπεζες και το κράτος μετοχοποιώντας τις αξιώσεις που έχουν. Τα χρέη (ή έστω ένα μέρος τους) του παλιού εργοδότη γίνονται αποδεκτά και οι εργαζόμενοι ξεκινούν μια παραγωγική προσπάθεια κατά την οποία θα πρέπει αυτοί να τα αποπληρώσουν προς τις τράπεζες και το κράτος. Παράλληλα δεν θίγεται καθόλου η διευθυντική ιεραρχική και εκμεταλλευτική δομή της επιχείρησης, ενώ η συνδιοίκηση με τις τράπεζες και το κράτος αφαιρεί κάθε ανεξαρτησία από τους εργαζόμενους και τους εμπλέκει σε ένα αλλοτριωτικό κυνήγι κερδοφορίας και ανταγωνιστικών επιδόσεων. Στην Ελλάδα, είναι κλασικό το παράδειγμα,  των προβληματικών επιχειρήσεων και του ΟΑΕ (Οργανισμός για την Ανασυγκρότηση των Επιχειρήσεων) στην δεκαετία του ’80. Οι βιομήχανοι ξεκοκάλισαν τα θαλασσοδάνεια, φορτώνοντας τα χρέη τους στο κράτος και την ίδια στιγμή η διοίκηση των εργοστάσιων από τα golden boysτης εποχής, την κρατική και κυβερνητική γραφειοκρατία, οδήγησαν τελικά, το ‘89, σαράντα μία (41) μεγάλες επιχειρήσει σε οριστικό κλείσιμο και 54.500 εργαζόμενους απολυμένους.
Το μοντέλο αυτό φαίνεται να ευνοεί και η κυβέρνηση μέσω του νόμου για την επαναλειτουργία κλειστών επιχειρήσεων, που έχει εξαγγείλει και προετοιμάζει. Η δική μας θέση είναι ότι οποιοδήποτε σχέδιο επαναλειτουργίας για να είναι στοιχειωδώς υπέρ των εργαζομένων πρέπει πριν απ' όλα να απαλλάσσει τους εργαζόμενους από τα χρέη των παλιών αφεντικών. Από κει και πέρα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στους εργαζόμενους να αυτόοργανωθούν και να επιλέξουν οι ίδιοι με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες βάσης τον τρόπο με τον οποίο θα δομήσουν τις εργασιακές και διοικητικές διαδικασίες της επιχείρησης. Στο πλαίσιο αυτό, εμείς καλούμε τους εργαζόμενους να πάρουν τις επιχειρήσεις πραγματικά στα χέρια τους, με συλλογική αυτοδιεύθυνση και ισότιμη συμμετοχή όλων, χωρίς ιεραρχίες και διακρίσεις, με προσανατολισμό στην κάλυψη πραγματικών κοινωνικών αναγκών και εξασφάλιση του κοινωνικού ελέγχου στην παραγωγή. Το θεσμικό πλαίσιο θα πρέπει να σέβεται την αυτονομία των συνεργατικών εγχειρημάτων και να τα απαλλάσσει απ' όλα τα ιδιοκτησιακά, νομικά και γραφειοκρατικά εμπόδια που τους φράσσουν το δρόμο.
Ξέρουμε πολύ καλά ότι κανένα θεσμικό πλαίσιο δεν μπορεί να εξασφαλίσει αυτά που κατακτάμε στην πράξη και υπερασπίζονται κοινωνικά. Με αυτή την πεποίθηση, ενόψει της τρίτης επετείου από την ντε φάκτο έναρξη λειτουργίας της ΒΙΟΜΕ υπό εργατική αυτοδιεύθυνση, μετά από τρία χρόνια που αποδεικνύουν ότι η αυτοδιαχείριση δεν είναι ουτοπία, ότι αποτελεί άμεση και ρεαλιστική εναλλακτική αξιοπρέπειας, αυτονομίας και ελευθερίας, απέναντι στο κυρίαρχο καθεστώς της ανεργίας, της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης, είμαστε ακόμη περισσότερο πεισμένοι και αποφασισμένοι να μην εγκαταλείψουμε αυτά που μας ανήκουν κι αυτά που κατακτήσαμε, να φυτέψουμε πάνω στα ερείπια μαζί με την κοινωνία και για την κοινωνία, τους σπόρους μιας ζωής ελεύθερης συνεργατικής δημιουργίας, από όλους για όλους.
Σας καλούμε στις εκδηλώσεις που θα γίνουν στο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ την Κυριακή 14 Φλεβάρη, για να γιορτάσουμε τις κοινές μας κατακτήσεις και να συναποφασίσουμε  τα επόμενα βήματα της αναγκαίας κοινωνικής και εργατικής αντεπίθεσης.
 
Γενάρης 2016

Σ.Ε. ΒΙΟΜΕ

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

ΠΟΙΟΣ ΚΟΒΕΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΗ ΒΙΟΜΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ;

ΕΚΤΑΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Τα χρόνια που περάσανε οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟ.ΜΕ. και το κίνημα αλληλεγγύης στον αγώνα τους, δώσανε και δίνουν έναν σκληρό αγώνα για την επιβίωση του εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ. στα χέρια των ίδιων των εργατών. Μέσα σε αντίξοες συνθήκες, απέναντι στην βία της ανεργίας και της απαξίωσης, οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. δίνουν ένα μάθημα αγώνα καθώς εδώ και τρία χρόνια έχουν επαναλειτουργήσει την παραγωγή, με τα ελάχιστα μέσα που διαθέτουν, στο πρωτότυπο καθεστώς της εργατικής αυτοδιεύθυνσης, της άμεσης δημοκρατίας και τους εργατικού και κοινωνικού ελέγχου της παραγωγής. 
Από την πρώτη μέρα ίδρυσης του, το μακρινό 2006, το σωματείο της ΒΙΟ.ΜΕ. έδωσε και δίνει καθημερινά αγώνες τόσο για την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων, αλλά και για την υπεράσπιση των κοινωνικών αναγκών, όποτε έχει προκύψει ανάγκη. Σε αυτή την μακρά πορεία στον χρόνο, το σωματείο της ΒΙΟ.ΜΕ. έχει παλέψει μαζί με το σύνολο των αγωνιζόμενων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας, στην πράξη και όχι μόνο με λόγια,  ενάντια στα μνημόνια των κυβερνήσεων και της τρόικας, έχει σταθεί δίπλα και μαζί σε πλειάδα εργατικών και κοινωνικών αγώνων, από τις Σκουριές μέχρι την ΕΡΤ, τον Αγγελιοφόρο, την Κοκα-Κόλα, την ΕΛΒΟ, την Wind και τη Vodafone, τις απολυμένες καθαρίστριες και άλλους πολλούς που μόνο η παρουσίαση τους θα ξεπερνούσε κατά πολύ τις ανάγκες αυτής της σύντομης ανακοίνωσης, έχει παραχωρήσει εγκαταστάσεις για να στεγαστούν οι προμήθειες που καθημερινά μεταφορτώνονται για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, έχει συνδράμει στο να ανοίξει Εργατικό Ιατρείο, σε συνεργασία με το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης, μέσα στον χώρο του εργοστασίου. Αυτοί είναι οι σύμμαχοί μας στον αγώνα, οι μαχόμενοι άνθρωποι των εργατικών και κοινωνικών κινημάτων.
Εκτός από συμμάχους όμως αυτός ο αγώνας έχει και πολλούς εχθρούς: Πρώτα πρώτα την  πρώην εργοδοσία της οικογένειας Φιλίππου, την εκάστοτε κρατική εξουσία και τις δικαστικές διώξεις και επιβολές, την συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τον παλιό κόσμο που βλέπει με φόβο το επιτυχημένο εγχείρημα στη ΒΙΟ.ΜΕ. 
Ανάμεσα στους συμμάχους και τους εχθρούς του αγώνα, όλοι διαλέγουν πλευρά.
Εδώ και πάρα πολύ καιρό, εμείς από το κίνημα αλληλεγγύης επιλέξαμε συνειδητά να μην αναφερθούμε καθόλου στην μικρή μερίδα της ηγεσίας του σωματείου των πρώην εργαζομένων της Φιλκεραμ της εταιρίας η οποία επίσης στεγάζεται στο διπλανό χώρο του εργοστασίου και που ως μητρική εταιρία του ομίλου Φιλίππου έχει την ακίνητη περιουσία στο όνομά της. Και το πράξαμε αυτό συνειδητά γιατί ακόμη και την ύστατη ώρα, θα θέλαμε να δούμε αν θα έχουν στοιχειώδη κοινωνική συνείδηση και αλληλεγγύη, παρόλο που εδώ και χρόνια μας καθυβρίζουν καθημερινά από το ιστολόγιο τους, και με τις κινήσεις προσπαθούν να βάλουν διαρκώς εμπόδια στον αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ. Το πράξαμε συνειδητά γιατί δεν θέλαμε να πέσουμε στον βούρκο της ενδοεργατικής διαμάχης μέσα στην οποία κολυμπούν και θέλουν να μας σύρουν εδώ και καιρό.
Όμως η υπομονή μας εξαντλήθηκε.
Τις τελευταίες εβδομάδες αυτή η μικρή μερίδα των πρώην εργαζομένων της Φιλκεραμ στο όνομα του "σωματείου υπαλλήλων της Φιλκεραμ", έχει εξαπολύσει μια καμπάνια βασισμένη στο ψέμα και στη συκοφάντηση του αγώνα μας, στέκονται εμπόδιο στην επιβίωσή του αγώνα μας και απαιτεί να εγκαταλείψουμε το εργοστάσιο, κατονομάζοντάς τους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ. ‘καταληψίες’. 

Εδώ και λίγες ημέρες αυτή η μικρή  μερίδα αποφάσισε να στερήσει από το εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. και το Εργατικό Ιατρείο την πρόσβαση στο νερό! Αποφάσισαν να κόψουν τον βασικότερο πόρο για την βιωσιμότητας του εργοστασίου και του Εργατικού Ιατρείου, γνωρίζοντας πολύ καλά πως δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα. Αυτοί που αναφέρονται στην αλληλεγγύη που στηρίζει τον αγώνα σαν "οι αλληλέγγυοι της Καμάρας" και στους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ. σαν "κλέφτες" του "οικοπέδου τους", μάλλον παραδειγματίστηκαν από τον Ερντογάν και το κόψιμο του νερού στις αγωνιζόμενες περιοχές της Ανατολικής Τουρκίας. 

Αλλά δεν θα τους περάσει...

Αυτή η συμπεριφορά είναι το τελευταίο σύμπτωμα της επιλογής τους να συμμετέχουν από την αρχή στη διάλυση του εργοστασίου, την μετατροπή των μηχανημάτων του σε βίδες και των κτηρίων σε μπάζα, για να ξεπουληθούν όσο – όσο;

Ήρθε λοιπόν η ώρα, εμείς οι "άσχετοι αλληλέγγυοι", όπως μας αποκαλούν, να πούμε στους σχετικούς, σε αυτήν την μικρή μερίδα των πρώην εργαζομένων στη Φίλκεραμ, αλλά κυρίως σε όλη την κοινωνία μερικές επώδυνες αλήθειες. Κι αλήθειες φαίνονται καλύτερα, όταν γίνονται οι σωστές ερωτήσεις:

1.  Γιατί την ίδια ώρα που οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. πάλευαν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν τον εξοπλισμό της εταιρείας, αυτοί επέλεξαν να προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια στην πτώχευση της Φίλκεραμ που ζήτησαν τα αφεντικά της γιατί έτσι τους συμφέρει και στην οποία ξεπουλήθηκε με το κιλό όλος ο τεχνικός κ μηχανολογικός εξοπλισμός της; Κι ακόμη περισσότερο ποιος ωφελήθηκε άραγε από αυτό το ξεπούλημα; Πόσοι εργαζόμενοι πήραν έστω και μια δεκάρα από τους πλειστηριασμούς και από τις εισπράξεις που, μόνον για τα πρώτα δύο χρόνια της πτώχευσης της Φίλκεραμ, ξεπέρασαν το 1.200.000 ευρώ;;; 

2. Πόσοι εργαζόμενοι μοιράζονται τις πληρωμές για τις αμοιβές των μισθωτών και φύλαξης, που για τα έτη 2012-2013 ξεπερνούν τις 300.000 ευρώ;

3. Γιατί λένε ψέματα, ακόμη και στην πλειοψηφία των πρώην εργαζομένων της Φίλκεραμ  πως δεν έχουν πάρει δεκάρα από τα ξεπουλήματα του εξοπλισμού; Τι ποσά έχουν καταλήξει ή θα καταλήξουν στην σύνδικο της πτώχευσης με την οποία αυτοί οι ίδιοι ελάχιστοι εργαζόμενοι βρίσκονται σε καθημερινή αγαστή συνεργασία;

4. Γιατί στήριξαν πέρυσι την πρώην εργοδοσία, την οικογένεια Φιλίππου, στην προσπάθεια τους να επανέλθουν σαν προσωρινή διοίκηση της ΒΙΟ.ΜΕ. μέσω δικαστικής απόφασης;

5. Γιατί δεν έχουν ακόμη (!), τέσσερα χρόνια μετά, κινηθεί νομικά απέναντι στην οικογένεια Φιλίππου; Μήπως αυτοί δεν είναι που πέταξαν όλους τους εργαζόμενους του ομίλου στην ανεργία; Μήπως αυτοί δεν είναι που χρεώσανε 30.000.000 ευρώ το εργοστάσιο; Μήπως αυτοί δεν ζούνε στις βίλες και τα παλάτια τους πλουσιοπάροχά ή μήπως είναι οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. ο μοναδικός αντίπαλός τους;

6. Γιατί αυτή η μικρή μειοψηφία θεωρεί ιδιοκτησία της όλες τις εγκαταστάσεις του ομίλου, ενώ ξέρει ότι υπάρχει τρόπος να γίνει δίκαιη μοιρασιά και να δικαιωθούν όλοι οι εργάτες του ομίλου Φιλίππου; Γιατί αρνείται την συμμετοχή όλων των εργαζομένων του ομίλου (Φιλκεραμ, ΒΙΟΜΕ «Ιππόκαμπος») στην πτωχευτική περιουσία παρεμβαίνοντας ακόμη και στα δικαστήρια ενάντια στα αιτήματα του σωματείου της ΒΙΟΜΕ.

7. Με ποιο δικαίωμα στις ανακοινώσεις τους, κάνουν "αντικυβερνητικό αγώνα", όταν στην πράξη κάνουν μονόπλευρο "αγώνα" ενάντια στο εγχείρημα της ΒΙΟ.ΜΕ.; Που ήταν όλοι αυτοί οι νυν και πρώην ΠΑΣΟΚοι συνδικαλιστές της Φίλκεραμ όταν τα μνημόνια τσακίζανε τον κόσμο και ήμασταν όλοι εμείς στον αγώνα και στον δρόμο; Που είναι σήμερα στους αγώνες της κοινωνίας και στις απεργίες; 

8. Με ποιους συναθροίζονται και συνομιλούν εκτός από τους συνδίκους, την πρώην εργοδοσία και τα κοράκια που λυμαίνονται τους πλειστηριασμούς; 
Σε καμία περίπτωση δεν θεωρούμε ότι αυτή η συμπεριφορά, που μόνο με τους ανεκδιήγητους μεταλλωρύχους της Χαλκιδικής μπορεί να συγκριθεί, εκφράζει το σύνολο των απολυμένων εργαζομένων στον όμιλο της Φίλκεραμ. Είναι μια συμπεριφορά αντεργατική, αντικοινωνική, δίπλα στους εκμεταλλευτές των μέσων παραγωγής και στους βιαστές των ζωών μας, που δεν ταιριάζει σε εργάτες που παλεύουν με τον ιδρώτα του προσώπου τους, σε ανθρώπους με αξιοπρέπεια.
Ας έχουν λοιπόν καλά στο μυαλό τους αυτοί οι κύριοι της μικρής αυτής μερίδας πρώην εργαζομένων στη Φίλκεραμ, πως ούτε το κόψιμο του νερού, ούτε οι τραμπουκισμοί στα δικαστήρια στην δικηγόρο του αγώνα μας και στους αλληλέγγυους δημοσιογράφους δεν θα μας λυγίσουν. Οι προβοκάτσιες για το νερό και ότι άλλο προσπαθήσουν, θα απαντηθούν και θα λυθούν άμεσα, όπως το κίνημα αλληλεγγύης γνωρίζει, με τις αξίες που ακολουθεί και τον δρόμο που χαράζει ο αγώνας των εργαζομένων στη ΒΙΟΜΕ.
Βάλτε το καλά στο μυαλό σας: 
Το εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, ανήκει στους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ και την μαχόμενη κοινωνία.
Είναι το δεύτερο σπίτι μας και το εφαλτήριο μας, είναι χώρος εργασίας και δημιουργικότητας, είναι το παράδειγμα για μια διαφορετική κοινωνική οργάνωση.
Και είναι μόνο η αρχή.


Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης & Στήριξης

του αγώνα των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (Θεσσαλονίκη)

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Νέα συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα της ΒΙΟ.ΜΕ. Θεσσαλονίκης Τετάρτη 13/1/16 στις 19.00


Νέα συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα της ΒΙΟ.ΜΕ. Θεσσαλονίκης Τετάρτη 13/1/16 στις 19.00 στο Μικρόπολις (Βενιζέλου & Βασ.Ηρακλείου)

Θέματα:

Απάντηση στις προκλήσεις ενάντια στον αγώνα μας
Διοργάνωση των εκδηλώσεων για τα 3 χρόνια επαναλειτουργίας του εργοστασίου στα χέρια των εργαζομένων (12 Φεβρουαρίου).