ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ από την «Ανοιχτή Συνέλευση Εργατικών και Κοινωνικών Κινημάτων»

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

  για την «Ανοιχτή Συνέλευση Εργατικών και Κοινωνικών Κινημάτων»

 στον χώρο του εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ,
που λειτουργεί με αυτοδιεύθυνση και πλήρη εργατικό έλεγχο.

7 Σεπτεμβρίου 2014

(στο πλαίσιο των πολιτικών εκδηλώσεων για την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης)

Την Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου, με συμμετοχή πάνω από 50 εργατών και ανέργων, έγινε η «Εργατική Συνέλευση» στο κατειλημμένο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν, συμμετείχαν και τοποθετήθηκαν  εργαζόμενοι από το σωματείο της Wind, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στο δημόσιο τους ΟΤΑ, το ΤΕΕ, στο ΙΚΑ, στην δημόσια υγεία, την ειδική αγωγή, τις συγκοινωνίες (μετρό), βιομηχανικοί εργάτες (Αλουμίνιον της Ελλάδας, ΕΛΒΟ, ΒΙΟΜΕ), εκπρόσωποι από κοινωνικά ιατρεία και λαϊκές συνελεύσεις, φοιτητές, άνεργοι κλπ καθώς και η "Πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών", η «Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Αγώνα των Εργαζόμενων στην ΒΙΟ.ΜΕ.», η «Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε»

 

Στο διάστημα από την προηγούμενη «Εργατική Συνέλευση» που έγινε στη ΔΕΘ, η κατάσταση της εργατικής τάξης χειροτέρεψε. Ο καπιταλισμός επιτίθεται άγρια στην εργατική τάξη και σαρώνει τις κοινωνικές κατακτήσεις παλεύοντας για την επιβίωσή του. Η λογική της διάσπασης - «εξαίρεσης» από τα μνημόνια και την κοινωνική καταστροφή που καλλιεργεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία αποδείχθηκε αδιέξοδη. 

 

Στη συζήτηση έγιναν ενημερώσεις από τους εργαζόμενους και εκτιμήσεις για τη γενικότερη πολιτική κατάσταση όπως διαμορφώνεται από την βαθειά συστημική, οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση στην χώρα μας και στην Ε.Ε. Έγινε αναφορά στον αντιφασιστικό αγώνα των εργατών της Ουκρανίας.

 

Η ενότητα των εργαζόμενων, οι αιτίες της πολυδιάσπασης και η θεραπεία τους απασχόλησαν την εργατική συνέλευση. Διαφορετικές αφετηρίες και εμπειρίες γύρω από το θέμα της ενότητας κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι η ενότητα των δυνάμεων που είναι απέναντι στην κυβέρνηση, τους εργοδότες, τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, είναι επιτακτική ανάγκη. Επιβάλλεται να δούμε τα στοιχεία που μας ενώνουν επιδιώκοντας την ενότητα στην δράση. Οι σκορπισμένοι και μερικοί αγώνες των εργαζόμενων δεν μπορούν να νικήσουν αν δεν αποκτήσουν ενιαία αιτήματα και δεν ενωθούν με το κομμάτι της εργατικής τάξης που είναι έξω από τα σωματεία κυρίως τους άνεργους καθώς και με τα κινήματα που παλεύουν για την ΖΩΗ. Η ανεξάρτητη συγκέντρωση και διαδήλωση της Καμάρας εκτιμήθηκε ως μια αφετηρία προς αυτή την κατεύθυνση. 

 

Έγινε ενημέρωση γύρω από τις δικαστικές εξελίξεις που αφορούσαν στην επαναφορά του Δ.Σ. της ΒΙΟ.ΜΕ. και την αίτηση πτώχευσης που κατέθεσε η εταιρεία LAFARGE. Οι ενέργειες αυτές απέβλεπαν στο σπάσιμο της κατάληψης του εργοστασίου και την ακύρωση της αυτοδιαχείρισης. Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. κάλεσαν τους εργαζόμενους να στηρίξουν την αυτοδιαχείριση του εργοστασίου ξεκαθαρίζοντας πως μόνο σιδηροδέσμιους θα βγάλουν τους εργαζόμενους. 

 

Αναφέρθηκε  το καθεστώς εκκαθάρισης εν λειτουργία της εταιρείας ΕΛΒΟ και η σημασία του για τους εργαζόμενους. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο εκκαθαριστής μπορεί να απολύει χωρίς όριο και αποζημίωση. Το εργοστάσιο ενώ μπορεί να παράγει από φορτηγά μέχρι άρματα, κάποτε είχε 1200 εργαζόμενους και σήμερα μόνο 250. Έγινε αναφορά στην αναγκαιότητα ενός ταξικού κλαδικού σωματείου βιομηχανικών εργατών και αποφασίστηκαν πρωτοβουλίες σ αυτήν την κατεύθυνση.

 

Στη Wind η εταιρεία προχωρά σε περιορισμό του προσωπικού και αρνείται την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης με το Σωματείο επικαλούμενη προσχήματα. Το σωματείο κάλεσε στην δημιουργία Επιτροπής Αλληλεγγύης για να στηριχτεί ο αγώνας.

 

Η σημασία της Αλληλεγγύης είναι καθοριστική σε όλους τους εργατικούς αγώνες που γίνονται. Η αλληλεγγύη κράτησε ζωντανούς τους εργατικούς αγώνες (χαλυβουργία καθαρίστριες ΕΚΠΑ κλπ).

 

 Οι αγώνες ενάντια στις απολύσεις τις διαθεσιμότητες και τις αξιολογήσεις στο δημόσιο (απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, Διοικητικοί Υπάλληλοι ΕΚΠΑ, γιατροί ΕΟΠΥΥ, συγκοινωνίες, εκπαιδευτικοί κλπ) έδειξαν πως δεν φτάνει η μαχητικότητα και η διάρκεια των αγώνων. Ειδικά η απόφαση του Αρείου Πάγου που αναστέλλει την πρωτόδικη θετική για τις καθαρίστριες, κάνει σαφές σε όλους τους εργαζόμενους ότι η λύση είναι πολιτική, αφορά στο συσχετισμό των δυνάμεων και θα κριθεί στους δρόμους, στις καταλήψεις και στους απεργιακούς αγώνες. Ο αγώνας για την Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, για την ταξική ενότητα εργαζομένων και ανέργων, ντόπιων και μεταναστών, την κατάληψη των μέσων παραγωγής αποτελεί μοναδική διέξοδο. Η επιτυχία της προϋποθέτει Ενιαίο Μέτωπο της εργατικής τάξης, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με κοινούς πολιτικούς - προγραμματικούς στόχους.

 

 Οι σύντροφοι που μίλησαν από τα κοινωνικά ιατρεία και τις συνελεύσεις γειτονιάς, έδειξαν τις μεγάλες δυνατότητες της αυτοοργάνωσης της εργατικής τάξης. Η ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος με τους ανέργους τους ελαστικά εργαζόμενους τους εξαθλιωμένους μαζί με τα κινήματα αλληλεγγύης και τα κινήματα για το περιβάλλον είναι όρος για να αποφύγουμε την καταστροφή και να πάρουμε τις τύχες της κοινωνίας στα χέρια μας. Αυτό απαιτεί την ανάπτυξη αυτό-οργανωμένων μορφών οργάνωσης της εργατικής τάξης και  πάνω σε αυτή την βάση άνοιξε η συζήτηση για την δημιουργία πρωτοβουλίας που μπορεί να ενώσει μαχόμενα κομμάτια της τάξης, εργατικά σωματεία βάσης και κοινωνικά κινήματα στην παραπάνω κατεύθυνση. Η εμπειρία των Ανεξάρτητων Εργατικών Κέντρων Αγώνα και των συντονισμών σωματείων βάσης που αναπτύσσονται στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί για αυτόν τον στόχο.

Από την εργατική συνέλευση αποφασίστηκαν:

 

• Να διερευνηθούν οι δυνατότητες και να συνεχιστεί η συζήτηση για την δημιουργία ενός ταξικού κλαδικού σωματείου βιομηχανικών εργατών
• Να απευθυνθεί στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα (εκτός από τους γραφειοκράτες) για την διοργάνωση μιας σύσκεψης (πιθανόν στο κτίριο της ΕΡΤ3) με σκοπό να οργανώσουμε μια κινητοποίηση στην πόλη για τα νέα αντεργατικά μέτρα.
• Να οργανώσει μια πανελλαδική κινητοποίηση-καμπάνια για την ανεργία αφού αυτή προετοιμαστεί όσο το δυνατόν καλλίτερα πολιτικά και οργανωτικά
• Να διατηρηθεί η επαφή μεταξύ των συντρόφων με σκοπό την κοινή δράση

Τέλος η συνέλευση αποφάσισε να εκφράσει την πλήρη αλληλεγγύη και συμπαράσταση με τους εξεγερμένους εργάτες της Ανατ. Ουκρανίας. 

Στην συνέλευση συμμετείχαν σύντροφοι εργάτες από Τουρκία και Βραζιλία.

7/9/2014 

 

«Ανοιχτή Συνέλευση Εργατικών και Κοινωνικών Κινημάτων»

 στον χώρο του εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ,
που λειτουργεί με αυτοδιεύθυνση και πλήρη εργατικό έλεγχο.