Καλούμε τους φίλους και συναγωνιστές την Παρασκευή 30/12/2022, στις 12:30 μ.μ. στο ανακτημένο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. σε γλέντι για τον ερχομό του 2023, περιμένοντας να δημιουργήσει κοινότητες συλλογικής αντίστασης και δημιουργίας!

 

Ανάρτηση και ενημέρωση για την επερχόμενη δίκη,που αφορά την σεξιστική - ρατσιστική επίθεση στο κέντρο του Ρεθύμνου τον Μάρτιο του 2020 από ομάδα ακροδεξιών ανδρών, η οποία συνεχώς αναβάλλεται.

“Δεν είμαστε η ντροπή της χώρας” Μέρος 4ο

Είμαστε οι Ε. Α., Η. Γ., Ε. Π., Ο. Σ. και στις 15 Δεκεμβρίου 2022 καλούμαστε για τρίτη φορά να παραστούμε στα δικαστήρια Ρεθύμνης προκειμένου να εκδικαστεί η υπόθεση της σεξιστικής – ρατσιστικής επίθεσης που δεχτήκαμε στο κέντρο του Ρεθύμνου τον Μάρτιο του 2020 από ομάδα ακροδεξιών ανδρών.

Ύστερα από δυόμισι χρόνια και δύο αναβολές και με τη δίκη να πλησιάζει ξανά, το στρες που μας δημιουργείται είναι εξαιρετικά έντονο. Δυστυχώς, το σύστημα των αναβολών στα ελληνικά δικαστήρια μας επιβάλλει όχι μόνο να βάζουμε κάθε φορά σε παύση το πρόγραμμα μας, την εργασία μας και τις ζωές μας αλλά κυρίως μας εξαναγκάζει να βιώνουμε ξανά και ξανά το τραυματικό αυτό βίωμα της επίθεσης. Η Ελλάδα, άλλωστε, είναι από τις πρώτες χώρες στη μαύρη λίστα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου όσον αφορά τις καθυστερήσεις έκδοσης δικαστικών αποφάσεων, δηλαδή για υπέρβαση της εύλογης διάρκειας της δίκης με τα επιβαλλόμενα πρόστιμα σε βάρος του Ελληνικού δημοσίου να μην είναι ευκαταφρόνητου ύψους.

Πέρα όμως από το ψυχολογικό κομμάτι, οι οικονομικές επιβαρύνσεις των θυμάτων σε μία δίκη είναι εξίσου σημαντικές. Από την πλευρά μας, καλούμαστε να επωμιστούμε τα έξοδα μετακινήσεων και όλα τα οικονομικά βάρη που επιφέρει κάθε αναβολή της δίκης ζητώντας απλά και μόνο το αυτονόητο, να δικαιωθούμε για την παράλογη και άνανδρη επίθεση που δεχτήκαμε δυόμισι χρόνια πριν.

Πώς λοιπόν να διεκδικήσεις το δίκιο σου όντας ένα χαμηλόμισθο άτομο; Και πώς το εκάστοτε θύμα θα αποφασίσει να καταφύγει στο ελληνικό σύστημα δικαιοσύνης όταν αυτό είναι από κάθε άποψη αποτρεπτικό; Συνεπώς, ας αναρωτηθούμε ποιους τελικά εξυπηρετεί η δικαιοσύνη; Έχουμε όλες και όλοι ίσα δικαιώματα μπροστά στο νόμο;

Ως μόνη εναλλακτική εντοπίζουμε και επιλέγουμε εκείνη της αλληλεγγύης και της αλληλοϋποστήριξης, μη μένοντας καμία και κανένας μόνη / ος στα χέρια του κράτους.

Και κάπως έτσι, την ίδια στιγμή που το σύστημα αποτρέπει τα θύματα να καταγγείλουν και να διεκδικήσουν το δίκιο τους, οι εκάστοτε θύτες παραμένουν ατιμώρητοι με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται αυτός ο κύκλος βίας. Όσον αφορά το Ρέθυμνο, η ρατσιστική επίθεση εναντίον αλλοδαπού μαθητή στο ΕΠΑΛ Ρεθύμνου είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα των επαναλαμβανόμενων πράξεων φασιστικής βίας που εξακολουθεί να υπάρχει στην πόλη μας αποδεικνύοντας περίτρανα ότι όσο τέτοιες συμπεριφορές δεν τιμωρούνται αυτός ο κύκλος δεν θα τελειώσει ποτέ.

Ζητάμε επιτέλους την απονομή δικαιοσύνης θεωρώντας επιτακτική ανάγκη την τέλεση της δίκης ώστε να αποτελέσει το παράδειγμα τερματισμού της ασύδοτης βίας. Δεν κλείνουμε τα μάτια σ’ αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Επιμένουμε, δε σωπαίνουμε.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ!
ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΣΤΕ, ΔΕΝ ΥΠΟΤΑΣΣΟΜΑΣΤΕ, ΔΕΝ ΣΥΝΗΘΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΘΑΝΑΤΟΠΟΛΙΤΙΚΗ

Άλλο ένα αστυνομικό έγκλημα ήρθε να προστεθεί αυτές τις μέρες, 14 χρόνια μετά τη στυγνή δολοφονία του Γρηγορόπουλου και ενώ οι δολοφόνοι του κυκλοφορούν ελεύθεροι, στο μακρύ κατάλογο των επιθέσεων του κράτους ενάντια στη νεολαία και το λαό. Ένα δεκαεξάχρονο παιδί χαροπαλεύει από τις σφαίρες της αστυνομικής βαρβαρότητας, ενός αδίστακτου μηχανισμού που οι κυβερνήσεις έχουν αναγορεύσει με κάθε επισημότητα σε ανεξέλεγκτο και υπό διαρκή ασυλία ανώτατο όργανο της πολιτικής τους.

Το “έγκλημα” που πατάχθηκε αυτή τη φορά ήταν η κλοπή ενός 20ευρου, όταν δίπλα μας χορεύουν τα “αδιευκρίνιστα” δισεκατομμύρια των μιζών, των απευθείας αναθέσεων, των “νόμιμων” εταιρικών υπερκερδών και τα δυσώδη κυκλώματα των παιδεραστών, των βιαστών, των ναρκεμπόρων κάνουν πάρτι υπό τα τυφλά μάτια της λεγόμενης “δικαιοσύνης”.

Δεν πρόκειται μόνο για προκλητική υποκρισία, αλλά για συνειδητή επιλογή των κρατούντων που με εκτελεστικό (στην κυριολεξία!) όργανο μια ολοένα και πιο στρατιωτικοποιημένη και εξοπλισμένη δολοφονικά αστυνομία θέλει να σκορπίσει παντού τον φόβο, να επιβάλλει τον ασφυκτικό έλεγχο της κοινωνίας και την ολοκληρωτική καταστολή της, κατά τα μέτρα τους, “ανομίας”, από τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις, μέχρι τον κάθε “απείθαρχο” άνθρωπο που αρνείται να υποταχθεί στο νόμο του άδικου.

Δεν θα ξεχάσουμε τον Αλέξη, τον Ζακ/τη Zackie, τον Μάγγο, τον Σαμπάνη και τον Φραγκούλη.
Δεν θα ησυχάσουμε μέχρι να αποδοθεί πραγματική δικαιοσύνη.
Και αφού αυτή δεν πρόκειται να έρθει από τα δικαστήριά τους, θα επιβληθεί στους δρόμους του αγώνα!

Η συνέλευση των εργαζομένων στη Σ.Ε.ΒΙΟΜΕ
Πρωτοβουλία Αλλληλλεγγύης