Εν μέσω γενικευμένου φόβου και καταστολής η κυβέρνηση της ΝΔ επέλεξε να
δώσει εντολή σε δύο κλούβες ΜΑΤ και συνεργείο της ΔΕΗ να κλείσει το
ρεύμα στη ΒΙΟ.ΜΕ. Αυτή η κίνηση καθόλου τυχαία δεν είναι. Οι εργαζόμενοι
στη ΒΙΟ.ΜΕ. με τον αγώνα τους, έχουν αποδείξει, σε πείσμα των καιρών,
πως τόσο η κατάληψη, όσο και η επαναλειτουργία βιομηχανικών μονάδων στα
χέρια των ίδιων των εργαζόμενων, όχι μόνο δεν είναι μια "μακρινή
ουτοπία", μας πως μπορεί να αποτελέσει πραγματικότητα σήμερα.
Ο αγώνας της ΒΙΟ.ΜΕ. εδώ και επτά χρόνια, σηματοδοτεί μια διαφορετική
κοινωνική πρόταση για τους εργατικούς αγώνες. Καταρχήν σηματοδοτεί πως η
ανάγκη για την επιβίωση μπορεί, ακόμη και σήμερα, να διαρρηγνύει τη
νομιμότητα που πηγάζει από τα συμφέροντα κράτους και κεφαλαίου. Πως μόνο
αμφισβητώντας τις κόκκινες ζώνες και τις απαγορεύσεις, τους
περιορισμούς και τις περιφράξεις που μας επιβάλλονται, μπορούμε να
κερδίσουμε την επιβίωση μας, ακόμα και σε μια επιχείρηση που κλείνει.
Πως μόνο με πείσμα και αποφασιστικότητα που απορρέει από την εργατική
ενότητα δεν θα μετατραπούν παραγωγικές μονάδες σε ερείπια και οι
εργάτες/τριες σε νούμερα πεταμένα στον Καιάδα της ανεργίας. Πως οι
εργάτες/τριες μπορούν να καταλάβουν ένα εργοστάσιο που κλείνει και να το
θέσουν κάτω από εργατικό έλεγχο. Πως πηγαίνοντας κόντρα στον
συμβιβασμένο και υποταγμένο συνδικαλισμό, με διαδικασίες βάσης και
αυτονομία είναι ο μόνος νικηφόρος δρόμος για την κοινωνική πλειοψηφία.
Όμως στην σπουδαία τους πορεία μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι και οι
εργαζόμενες στη ΒΙΟ.ΜΕ. μας έχουν δώσει και σπουδαία μαθήματα
αλληλεγγύης. Με τον χώρο διαλογής και δωρεών για πρόσφυγες και
μετανάστες, με τη λειτουργία εργατικού ιατρείου, με τις εκατοντάδες
εξωστρεφείς δράσεις αλληλεγγύης προς εργαζόμενους, ανέργους,
στρατευμένους, συνεργατικά εγχειρήματα κ.α. ο αγώνας της ΒΙΟ.ΜΕ. έχει
γίνει πασίγνωστος τόσο στην Ελλάδα αλλά και ως την άκρη της γης. Η
ΒΙΟ.ΜΕ ήταν πάντοτε κομμάτι των κοινωνικών αγώνων και του
αντιπολεμικού-διεθνιστικού κινήματος, φιλόξενος χώρος για άτομα και
συλλογικότητες όπως η δική μας.
Αυτόν τον αγώνα τολμούν να ακουμπούν οι αδίστακτοι κρατικοί δολοφόνοι.
Σκοπός τους είναι να κλείσει ένα εγχείρημα που παράγει σαπούνια και
καθαριστικά για λαϊκές οικογένειες, δομές φιλοξενίας και αγορές χωρίς
μεσάζοντες και μάλιστα εν μέσω πανδημίας. Χρησιμοποιούν τα μέτρα που
εκδίδουν με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και πολεμικά ανακοινωθέντα
καθημερινά για την κρίση του κορονοϊού, για την καταστολή της ΒΙΟ.ΜΕ.
Όπως, αντίστοιχα, κάνουν με τις συλλήψεις και τις απαγωγές πολιτικών
προσφύγων και αγωνιστών, τις εκκαθαρίσεις αστέγων και τις εκκενώσεις
καταλήψεων, μέσα στους δρόμους πόλεων που αδειάσανε ώστε να κυκλοφορούν
μόνο αιχμάλωτοι εργαζόμενοι και αδίστακτοι μπάτσοι. Όπως, αντίστοιχα,
κλείνουν και φυλακίζουν, μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης -
κολαστήρια για μετανάστ(ρι)ες που σίγουρα θα αρρωστήσουν. Όπως ακριβώς
επιβάλουν στρατιωτικές καραντίνες. ταυτόχρονα εργάζονται -στα σκοτεινά
και στο παρασκήνιο- για τα συμφέροντα που εποφθαλμιούν το οικόπεδο στο
οποίο στεγάζεται το εγχείρημα. Ο στόχος τους είναι να μην επιβιώσει ένα
παραδειγματικό εγχείρημα για την επόμενη μέρα των εργαζομένων. Αυτοί που
επιβάλλουν νέα και τερατώδη αντεργατικά μέτρα, φτώχεια και
περιθωριοποίηση τρέμουν στην ιδέα πως ένα τέτοιο παράδειγμα αγώνα και
ζωής για την τάξη μας μένει ενεργό και κάνουν ότι μπορούν να το
καταστείλουν.
Δεν θα τους περάσει. Ήδη η αλληλεγγύη έχει δυναμώσει τους εργάτες και
της εργάτριες. Όσοι βιάστηκαν να πανηγυρίσουν για την εξέλιξη αυτή
βλέπουν σήμερα τη νέα παραγωγή που ήδη παράγεται στο εργοστάσιο. Είμαστε
και θα είμαστε όλοι και όλες δίπλα τους σε κάθε στροφή αυτού του τόσο
δύσκολου μα και αναγκαίου αγώνα. Η ΒΙΟ.ΜΕ. δεν μπορεί να αλλάξει μόνη
της τον κόσμο, μα τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει αν η ΒΙΟ.ΜΕ. μείνει
μόνη.
Άμεση επαναηλεκτροδότηση της ΒΙΟ.ΜΕ.
Νίκη στον αγώνα των εργατών/τριών.
Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση
antipolemiki.kinisi@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου