Λίγο πριν τη διαδήλωση της 17ης Νοέμβρη και 100 μέτρα από το Πολυτεχνείο, άνδρες της ασφάλειας με καλυμμένα χαρακτηριστικά κυνήγησαν εργαζόμενο της ΒΙΟΜΕ Ευρυπίδη ενώ πήγαινε προς τη διαδήλωση του Πολυτεχνείου.
Οι ασφαλίτες τον περικύκλωσαν, τον έψαξαν και ζήτησαν τα στοιχεία του. Εκείνη τη στιγμή ο δημοσιογράφος Χρήστος Αβραμίδης άρχισε να μεταδίδει με κάμερα ζωντανά το γεγονός και απηύθυνε ερωτήσεις στους ασφαλίτες. Αυτοί έχοντας συνηθίσει να είναι κράτος εν κράτει δεν απαντούσαν ούτε ποιος είναι υπεύθυνος, ούτε σε ποια κρατική υπηρεσία ανήκουν. Έτσι, που κάποιος τρίτος βλέποντας 5 κουκουλωμένους άντρες να έχουν στριμώξει έναν άνθρωπο και να μην απαντάνε σε καμία ερώτηση θα υπέθετε ότι πρόκειται για συμμορία και όχι για υπαλλήλους που (υποτίθεται ότι) σκοπός τους είναι να διαφυλάττουν τη νομιμότητα. Στη συνέχεια ισχυρίστηκαν ότι δεν μπορούσαν να ελέγξουν τα στοιχεία του στο συγκεκριμένο σημείο και μετέφεραν τον εργαζόμενο της ΒΙΟΜΕ ανάμεσα στις συγκεντρωμένες διμοιρίες των ΜΑΤ.
Ο χώρος που επέλεξε η αστυνομία να πραγματοποιήσει τον έλεγχο στοιχείων «έτυχε» να είναι ο χώρος μπροστά στο Hotel ABC, που πριν μερικά χρόνια βασάνιζε τον Κύπριο φοιτητή και ύστερα ισχυρίστηκε πως τον είχε χτυπήσει μία ζαρντινιέρα. Μετά από την παρέμβαση των περαστικών και την καταγραφή του περιστατικού, η αστυνομία τον άφησε ελεύθερο και ο Συνάδελφός μας, συμμετείχε στην πορεία, κρατώντας το πανό της ΒΙΟΜΕ.
Δεν είναι η μοναχική φορά που το κράτος και οι μηχανισμοί του δρουν αυθαίρετα απέναντι σε ανθρώπους της ΒΙΟΜΕ. Και φυσικά δεν είναι η μοναδική φορά που οι κυρίαρχοι παίρνουν συγκεκριμένες επιλογές απέναντι στους δημοσιογράφους. Από τον Μητσοτάκη μέχρι τον τελευταίο ασφαλίτη, το κράτος απαντά μονάχα στις ερωτήσεις που το συμφέρουν. Και αγοράζουν τις ερωτήσεις που το συμφέρουν, μέσα από λίστες Πέτσα και διαγραφές δανείων στους μεγαλοκαναλάρχες. Όταν ξεφύγει καμιά ενοχλητική ερώτηση είτε κάνουν ότι δεν ακούνε, όπως χθες, είτε επιτίθενται στην δημοσιογράφο όπως έκαναν με την Ολλανδή Ingeborg Beugel που αναγκάστηκε να φύγει από την Ελλάδα φοβούμενη για τη ζωή της. Ή με τον Αλέξανδρο Λιτσαρδάκη που τον έπιασαν από το λαιμό γιατί κατέγραφε τα γεγονότα στο ΑΠΘ. Ταυτόχρονα η ΕΥΠ παρακολουθεί δημοσιογράφους που αναδεικνύουν τα εγκλήματα εναντίον των προσφύγων όπως αποδείχθηκε ότι έκανε εναντίον της ερευνητικής ομάδας Solomon.
Εκτός από την κρατική εξουσία, όμως, στις ελεύθερες φωνές επιτίθεται και η οικονομική εξουσία. Το κεφάλαιο. Είναι χαρακτηριστική η εξοντωτική αγωγή στελέχους της Ελληνικός Χρυσός που (με δική του πρωτοβουλία; ) υπέβαλε εξοντωτική αγωγή εναντίον του Alterthess και της Σταυρούλας Πουλημένης, διότι ανέδειξε την περιβαλλοντική καταστροφή που προκαλεί η εταιρεία στη Χαλκιδική.
Βλέπουμε καθημερινά ότι το κράτος παραβιάζει συστηματικά ακόμα και τις αστικές δημοκρατικές που το ίδιο υποτίθεται ότι σέβεται. Αρχικά μοίρασε ζεστό χρήμα με τη λίστα Πέτσα, για να πετύχει ακόμα μεγαλύτερη ευθυγράμμιση των ΜΜΕ με τη γραμμή του κεφαλαίου και της κυβέρνησης.
Εμείς ως ΒΙΟΜΕ σχηματίζουμε μια εργατική γροθιά μαζί με τους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ που ελέγχουν την εξουσία, ενάντια στα παπαγαλάκια της εξουσίας και στους κεφαλαιοκράτες που τα ελέγχουνε.
Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στη Σταυρούλα Πουλημένη ενάντια στην Eldorado και στα τσιράκια της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου