Η ομιλία του σωματείου της ΒΙΟ.ΜΕ. στη συναυλία αλληλεγγύης

Συνάδελφοι- συναδερφισες , συναγωνιστές συναγωνίστριες , φίλοι και φίλες. Οι εργαζόμενοι της Βίο.Με. Θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε μέσα από την καρδιά μας για την συμμετοχή σας (μέσα από αυτή την συναυλία) στον αγώνα μας να πάρουμε το εργοστάσιο στα χέρια μας και να το λειτουργήσουμε με εργατικό έλεγχο της παραγωγής και αυτό-διεύθυνση μέσα από την συνέλευση των εργαζομένων.

 Θέλουμε επίσης να ευχαριστήσουμε, την επιτροπή αλληλεγγύης που μας στάθηκε και συνεχίζει να στέκεται κοντά μας και να μας στηρίζει με τόσο μεγάλο πάθος. Να ευχαριστήσουμε τους καλλιτέχνες που επιστράτευσαν το ταλέντο τους στην διάθεση του αγώνα μας , και χωρίς να επιβάλει την επιστράτευση το υπουργείο πολιτισμού .

Και τέλος να ευχαριστήσουμε την αυτόνομη θύρα 10 για την συμμετοχή της σε αυτόν τον αγώνα από πολύ διακριτική γωνία και χωρίς τυμπανοκρουσίες.

Και φυσικά όλες τις συλλογικότητες , πολιτικές οργανώσεις , στέκια και μεμονωμένους αγωνιστές για την προσφορά τους στον αγώνα αυτόν .

Εμείς οι εργαζόμενοι της βίο.με. συναγωνιστές βρεθήκαμε σε αδιέξοδο περίπου ενάμισι χρόνο πριν όταν το εργοστάσιο που δουλεύαμε εγκαταλείφθηκε από την ιδιοκτησία και αφέθηκε να μαραζώσει , συv παρασέρνονταν μαζί του και εβδομήντα οικογένειες . Αμέσως και πολύ πριν στην ουσία το σωματείο εργατοϋπαλλήλων  της Βίο. Με. Είχε καταλάβει που το πάει η εργοδοσία. Και τι ήθελε να κάνει. Αντέδρασε αμέσως προσπάθησε να κρατήσει ενωμένους τους εργαζόμενους, και έβαλε μπροστά έναν αγώνα μακρύ και επίμονο με μια σειρά από αιτήματα για τα δεδουλευμένα και την επαναλειτουργία του εργοστασίου από εμάς  τους ίδιους. Πράγμα που βρήκε μεγάλη αποδοχή από την συνέλευση  του σωματείου των εργαζομένων.

 Από τότε ξεκίνησε ένας αγώνας δρόμου για να δούμε πως θα γίνει πράξη το Όνειρο .

Περάσαμε πολλά μέχρι να βρούμε τους ανθρώπους που προθυμοποιήθηκαν να σταθούν δίπλα μας και να βοηθήσουν με όσα μέσα διαθέταν.

Το κυριότερο είναι πως μας δώσανε θάρρος για να συνεχίσουμε.

Και να βρισκόμαστε τώρα εδώ, έτοιμοι να βάλουμε μπρος τις μηχανές και να βγάλουμε προϊόντα που πηγάζουν από το μεράκι των εργαζομένων και όχι από τον εξαναγκασμό κάποιου εργοδότη.

 Από την πρώτη μέρα που καλεστήκαμε να βάλουμε την υπηρεσία μας στο άνοιγμα του εργοστασίου όλοι οι συνάδελφοι μπήκαμε με χαμογελά στην δουλεία για να ανοίξουμε την πόρτα του εργοστασίου μας , την πόρτα της ελευθέριας μας .

Φυσικά  ξέρουμε πως είναι μια δύσκολη απόφαση και θέλει μεγάλη και επίπονη προσπάθεια αλλά είμαστε σίγουροι πως ο αγώνας αυτός θα είναι νικηφόρος .

Και όχι άλλος ένας χαμένος  εργατικός αγώνας όπως πολλοί τελευταία.

 Και νομίζουμε πως είναι η στιγμή οι αγώνες να γίνουν πιο επιθετικοί , η εργατική τάξη να περάσει με νέο πλαίσιο, για να μπορέσει να κάνει νικηφόρους αγώνες και να πάρουμε κουράγιο όλοι οι εργαζόμενοι και να βρούμε τον δρόμο της άξια μας και να τον περπατήσουμε περήφανα με το κεφάλι ψηλά και καμαρωτοί.

Χωρίς ίχνος αναξιοπρέπειας και ηττοπάθειας .

Με αυτά σκεπτόμενοι οι εργαζόμενοι πήραμε τις αποφάσεις μας και συνειδητά βρισκόμαστε στο σημείο αυτό  το σημείο εκκίνησης του εργοστασίου της βίο. Με.

Συναγωνιστές !!! το νερό μπήκε στο αυλάκι!!! Και από ότι φαίνεται αρχίζει και κυλάει .

Από εδώ και πέρα είναι στο χέρι μας το πώς θα φροντίσουμε να είναι καθαρό το αυλάκι ώστε να φτάνει το νερό και να ποτίζει τις ελπίδες μας για μια άλλη κοινωνία .

Να ποτίσει με θάρρος τους εργάτες να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους .

Να ποτίσει με μεράκι τους αγρότες, ώστε να οργώσουν την γη, για να βγάλουν πολλά και ποιοτικά προϊόντα για να θρέψουν την οικογένεια τους και να φέρουν και σε μας ωραία φρέσκα   νόστιμα φρούτα και λαχανικά .

Να ποτιστούν με καθαρή γνώση οι μαθητές, οι σπουδαστές, οι φοιτητές , ώστε να βγουν αύριο στην κοινωνία με αγαθές προθέσεις και να βοηθήσουν τους ταλαιπωρημένους συν-ανθρώπους μας .

Να ποτιστή με το αίσθημα της αλληλεγγύης όλη η κοινωνία ώστε να μην υπάρχει κανείς συνάνθρωπος μας που πεινάει και υποφέρει !

Και τέλος να ποτίσει και τις ψίχες αυτές τις βρόμικες !!! που θέλοντας να βρούνε φταίχτη, για τα παθήματα τους, χτυπάνε τους πιο αδύναμους , τους  πιο αθάρρετους αυτούς που παλεύουν για να ζήσουν , αυτούς που είναι πιο σκούροι, πιο ξανθοί , που έχουν μεγάλα αυτιά, μικρές μύτες , η μελιά μάτια, αυτούς που δεν φέρνουν την δικιά τους ασχήμια!

 Και αφού ποτίσει όλον αυτόν τον κάμπο να ενωθεί με αλλά ρυάκια να γίνει χείμαρρος που θα σαρώσει αυτούς που τόσα χρόνια παίζουν στην δική μας πλάτη , που πλουτίζουν σκοτώνοντας μας , που ζητούν πόρνες τα παιδιά μας , που τρώνε τα μυαλά μας και κλέβουν τα όνειρα μας .

Έτσι νομίζουμε συναγωνιστές πως μπορούμε να σταθούμε όρθιοι και να νικήσουμε όλοι μαζί και ενωμένοι!!