Εμείς οι εργαζόμενοι στην ΒΙΟ.ΜΕ. που αγωνιζόμαστε έξι μισή χρόνια τώρα για να κρατήσουμε ένα εργοστάσιο και του εργαζόμενους του ζωντανούς με αξιοπρέπεια, πρέπει να πούμε μερικά πράγματα που από ότι φαίνεται δεν είναι αυτονόητα.
Πρέπει να ανατρέξουμε πίσω αρκετά χρόνια για να βγουν τα συμπεράσματα που κατά την γνώμη μας θα έπρεπε να έχουν βγει ήδη .
Θα πάμε περίπου 17 χρόνια πίσω όταν λειτουργούσε το εργοστάσιο και μάλιστα ήταν από τις μεγαλύτερες μονάδες παραγωγής πλακιδίων «filkeram», κόλλες ,αρμό στόκους ,ρητίνες ,καθαριστικά για πλακάκια, «ΒΙΟ.ΜΕ.» , και πλακάκια εδικών κατασκευών «ιππόκαμπος» . Τρεις εταιρίες που στεγαζόταν στον ίδιο χώρο, είχαν τα ίδια αφεντικά και λόγο οικονομίας τους ίδιους πωλητές , με εναλλαγή και εργαζομένων πολύ συχνά , κοινές βάρδιες τεχνικού τμήματος και φυσικά στο κομμάτι των στελεχών ήταν κοινοί για όλες τις εταιρίες του ομίλου.
Τότε ήταν η εποχή που το σωματείο εργαζομένων της filkeram ήταν τόσο δυνατό και διεκδικητικό που οδηγούσε τα πράγματα όπου αυτό ήθελε . (Για παράδειγμα σε πρωτοχρονιάτικη γιορτή, η απαίτηση του σωματείου ήταν το πότε θα εισήχθη ο Όμιλος στο χρηματιστήριο για να γίνουν οι συνδικαλιστές συνεταίροι, μιας και θα έπαιρναν μετοχές του ομίλου) . Αυτό ήταν το κύριο αίτημα της συνδικαλιστικής ηγεσίας μιλώντας για τον Όμιλο , όχι για λογαριασμό όλων των εργαζομένων του ομίλου, αλλά μόνο για τους εργαζόμενους του εργοστάσιου της filkeram μιας και μόνο αυτοί ήταν οι γνήσιοι εργάτες αγγειοπλάστες και όλοι οι υπόλοιποι ήμασταν «γιαλατζί» εργάτες, μιας και μας τραβολογούσαν σε μια κατάσταση προς όφελος κυρίως της εργοδοσίας . Έτσι χώριζαν τους εργαζόμενους (τουλάχιστον) η ηγεσία του σωματείου εργατοϋπαλλήλων της filkeram. Θελαν να διαπραγματεύονται τα πράγματα του Ομίλου μια κάστα ανθρώπων χωρίς να ρωτάνε και τους υπόλοιπους εργαζόμενους για τις δράσεις και φυσικά ούτε λόγος για απεργίες, μιας και στην πλειοψηφία τους, κατέβαινε μόνο το Δ.Σ. του σωματείου και σε κάποιες περιπτώσεις μόνο ο πρόεδρος, ( σε απεργία που είχε πανό σωματείο filkeram ήταν μόνο ο πρόεδρος και κρατούσαν το πανό άσχετοι ).