ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ συνέλευσης εργαζομένων Σ.Ε. ΒΙΟ.ΜΕ. - Για την κατάπτυστη απόφαση του Αρείου πάγου

Εξοργιστική  είναι η απόφαση του άρειου πάγου ότι «η καθυστέρηση καταβολής του μισθού δεν συνιστά βλαπτική μεταβολή των όρων της σύμβασης εργασίας»!

Όμως είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια βλαπτική μεταβολή. Συνιστά ποινικό αδίκημα που οδηγεί εμάς τους εργαζόμενους σε ανασφάλεια, κατάθλιψη, απόγνωση . Όταν οι περισσότερες οικογένειες έχουμε ένα ή και κανένα εργαζόμενο μέλος το οποίο δεν μπορεί να ζήσει την οικογένεια του αξιοπρεπώς και μάλιστα δεν μπορεί να βρει το δίκιο του ούτε  στην επιθεώρηση εργασίας, τότε μιλάμε για ηθική αυτουργία αυτών που μας ωθούν στην εξαθλίωση και σε ακραίες πράξεις.

Ας μην ξεχνάμε τις χιλιάδες αυτοκτονίες στην Ελλάδα οι οποίες λόγω οικονομικής κρίσης έχουν αυξηθεί σχεδόν 50%. Έτσι στις 12/07 αυτοκτόνησε μία εργαζόμενη απλήρωτη επί 15 μήνες στις επιχειρήσεις Καρυπίδη. Ο δολοφόνος Καρυπίδης βέβαια είναι ένας άνθρωπος της αγοράς, είναι επιχειρηματίας. Δηλαδή δεν θα δικαστεί ούτε θα αποζημιώσει την οικογένειά της.

Στην ουσία λοιπόν, αυτή η απόφαση νομιμοποιεί την απλήρωτη εργασία και το νόμος είναι το δίκιο του εργοδότη, του κεφαλαίου και των δανειστών και ταυτόχρονα καταργεί την εργατική νομοθεσία.

Αυτή η αισχρή απόφαση φέρνει σε ακόμη χειρότερη θέση χιλιάδες εργαζόμενους που παραμένουν απλήρωτοι, αφού οι εργοδότες αρνούνται να καταβάλουν τους μισθούς επικαλούμενοι την οικονομική κρίση. Έτσι, αποκαλύπτεται για ακόμη μια φορά το πραγματικό πρόσωπο της αστικής «δικαιοσύνης» αντεργατικό και ταξικό.

Πολύ σύντομα ακολουθεί άλλη απόφαση του άρειου πάγου, που νομιμοποιεί μνημονιακούς νόμους και διατάξεις που διευκολύνουν τις απολύσεις εργαζομένων. Άλλωστε, έχει προηγηθεί κι η προκλητική απόφαση που αναγνωρίζει συνυπαιτιότητα εργαζόμενου σε εργατικό ατύχημα και εργατικό δυστύχημα, οδηγώντας τον εργοδότη σε προνομιακή θέση να διεκδικεί ακόμα και αποζημίωση από τον εργαζόμενο!

Συνυπεύθυνη σ’ αυτές τις αντεργατικές αποφάσεις είναι η πολιτική κι η δικαστική εξουσία.  Ο άρειος πάγος είναι ένα από τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιούν για να μας εξοντώνουν και να μας ταπεινώνουν όπως άλλωστε επιβάλλει η ΕΕ κι οι δανειστές μας.

Τον ίδιο βρώμικο ρόλο παίζουν και τα ΜΜΕ. Εξοργίζει το πώς δημιουργούν κλίμα ηττοπάθειας ώστε να περάσουν στη συνείδηση των εργαζομένων ότι είναι μάταιο ν’ αγωνίζονται. Φυσικά, ξέρουν πολύ καλά όλοι αυτοί οι ελεεινοί καναλάρχες ιδιοκτήτες εφημερίδων με τους φιλόδοξους ανερχόμενους δημοσιογραφίσκους τους να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη προς όφελος δικό τους, μνημονιακών κομμάτων και μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.

Εμείς οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ που έχουμε νιώσει καλά στο πετσί μας την απληρωσιά από την εργοδοσία, την αδικία, την απελπισία αλλά που καταφέρνουμε να ξεπερνάμε όλα αυτά μέσα από τον συνεχή αγώνα που δίνουμε μαζί με τον αλληλέγγυο κόσμο, βρίσκουμε τέτοιου τύπου αποφάσεις κατάπτυστες, όπως κατάπτυστοι και ξεπουλημένοι είναι οι δικαστές που συνυπογράφουν στην καταπάτηση των δικαιωμάτων μας και της ίδιας μας της ζωής.

Η πρότασή μας είναι όχι στην παραίτηση κι ατομικοποίηση των εργαζομένων. Ναι στον κοινό αγώνα και στη σύγκρουση. Για να κερδίσουμε πίσω αυτά που μας έχουν κλέψει κι ακόμη παραπάνω. Για να διεκδικήσουμε τα εργατικά και συνδικαλιστικά μας δικαιώματα.

Αγωνιστικά 

Συνέλευση εργαζόμενων της Σ.Ε. ΒΙΟ.ΜΕ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ συνέλευσης εργαζομένων Σ.Ε. ΒΙΟ.ΜΕ. , ένας χρόνος από το 3ο καραβάνι αγώνα και αλληλεγγύης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 Συνέλευσης εργαζομένων Σ.Ε. ΒΙΟ.ΜΕ. , ένας χρόνος από το 3ο καραβάνι αγώνα και αλληλεγγύης !

 Ένα χρόνο μετά την κάθοδο του καραβανιού αλληλεγγύης στην Αθήνα , ένα χρόνο μετά τις δυναμικές  κινητοποιήσεις και την επίθεση των ΜΑΤ στους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ , ένα χρόνο μετά τη συνεχιση της υπεράσπισης του διεθνούς και εγχωρίου κεφαλαίου και από την κυβέρνηση Τσίπρα . Ένας  χρόνος και παραπάνω  από τις κενές και ανεκπλήρωτες  υποσχέσεις της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού Τσίπρα,  τα αιτήματα μας, τα αιτήματα του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης  παραμένουν ανεκπλήρωτα, οι δίκαιες διεκδικήσεις του κόσμου της εργασίας  παραμένουν στον αέρα…

  Έναν χρόνο μετά η ΒΙΟΜΕ κινδυνεύει ακόμα.

 «Το καραβάνι συμπίπτει με την πάροδο της εξάμηνης αναβολής του πλειστηριασμού του ακίνητου στο οποίο στεγάζεται η ΒΙΟΜΕ, σαφή ένδειξη ότι, παρά τις εξαγγελίες, ούτε αυτή η κυβέρνηση έχει σκοπό να αναγνωρίσει τα δεδομένα του αγώνα και να επιτρέψει στην κοινωνία να πάρει στα χέρια της την παραγωγή και το βιοπορισμό της. Θα βρεί μπροστά της τον ανυποχώρητο αγώνα όσων υπερασπίζονται τις κοινωνικές και εργατικές ανάγκες!»

  Αυτά υποστηρίζαμε οι εργαζόμενοι και οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης , τότε λίγο πριν την επικείμενη συνάντηση στο υπουργείο εργασίας  και  ένα χρόνο μετά η επιβεβαίωση είναι καθολική. Η κυβέρνηση  , όπως απέναντι και σε ολόκληρο τον λαό , έτσι και απέναντι στους εργάτες της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟΜΕ  υποσχέθηκε, δεσμευτικέ, πηρέ θέση προεκλογικά  όμως στην πράξη όχι μόνο δεν τήρησε τις δεσμεύσεις της , αλλά χέρι χέρι με την δικαστική εξουσία και τα αφεντικά στέκονται αντίθετοι στα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού, αντίθετοι στις διεκδικήσεις μας εδώ στο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. .

  Κενές υποσχέσεις και καμιά προσπάθεια για εξεύρεση λύσης. Άραγε θα κάνει πράξη κάτι από αυτά που δεσμεύτηκε η κυβέρνηση ?Τα λόγια είναι ανέξοδα …οι πράξεις είναι που «κοστίζουν»

  

  Εμείς οι εργάτες-τριες της ΒΙΟ.ΜΕ. μετά από 4,5 χρόνια και πολλές υποσχέσεις από όλες τις κυβερνήσεις, δεν επαιτούμε - απαιτούμε από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις του.

  Όμως καθολική επιβεβαίωση υπάρχει και στο κομμάτι του ανυποχώρητου αγώνα γιατί η ΒΙΟΜΕ ένα χρόνο μετά είναι εδώ!! Με νέα προϊόντα, με επαναλειτουργία της γραμμής παραγωγής κόλλας , με το άνοιγμα του εργοστάσιου στην κοινωνία στο οποίο έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες εκδηλώσεις, συναυλίες, συνεντεύξεις, προβολές, θεατρικά, συζητήσεις και δραστηριότητες, με συμμετοχή σε δεκάδες κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες αλλά και οι δεκάδες εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό….

  

  Η ΒΙΟΜΕ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΒΙΔΕΣ , οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ.  αγωνιζόμαστε και αποδεικνύουμε καθημερινά πως αν δε μπορούν αυτοί, μπορούμε  εμείς!

  

  Ένα χρόνο μετά η  ανάγκη για ανυποχώρητο αγώνα είναι πιο έντονη και επίκαιρη από ποτέ!

 Κράτος, δικαστική εξουσία και αφεντικά κάνουν τα πάντα για να βάλουν αναχώματα σε κάθε παράδειγμα εργατικού έλεγχου, αυτοδιαχείρισης, σε κάθε προσπάθεια ανάκτησης των μέσων παραγωγής . Έτσι και στο παράδειγμα της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟ.ΜΕ. οι πρόσφατες εξελίξεις στο ζήτημα του πλειστηριασμού δείχνουν τις πραγματικές προθέσεις δικαστών και κυβερνώντων.

  Τα αιτήματα μας παραμένουν μιας και δεν έχει παρθεί καμιά πρωτοβουλία από τους κυβερνωντες για την διευθέτηση τους.  Διεκδικούμε μόνιμη σύνδεση νερού-ρεύματος στο εργοστάσιο, την εξαίρεση των εγκαταστάσεων των χώρων παραγωγής από το πλειστηριασμό και την παραχώρηση της χρήσης τους σε εμάς, ώστε να συνεχιστεί η παραγωγή και να μην εκτεθούμε στην ανεργία. Συνεχίζουμε τον αγώνα –συνεχίζουμε την παράγωγη.

Ο αγώνας γυρίζει το γρανάζι.