Νέο Τηλεοπτικό Σπότ

ΠΕΜΠΤΗ 11 ΜΑΗ - ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΒΙΟ.ΜΕ.

Πριν από τη συναυλία θα πραγματοποιηθεί ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ την ίδια μέρα (11/5) στις 18.00 από την Καμάρα με κεντρικά προτάγματα: 

Ειδική παράσταση του Θεάτρου Τέχνης για τη ΒΙΟΜΕ στην Αθήνα: Eξαιρετική παράσταση, μεγάλη συμμετοχή, βαθιά συγκίνηση.

Ευχαριστούμε θερμά!

Αυτός ο Μάης θα είναι δικός μας! [πρόγραμμα και κάλεσμα σε δράσεις, σε αλληλεγγύη, σε αγώνα]

Προς τους συναγωνιστές/τριες και φίλους/ες του κοινωνικού & εργατικού κινήματος.

Οι εργαζόμενοι της Σ.Ε.ΒΙΟ.ΜΕ. που εδώ και 5 χρόνια δίνουν έναν ιδιαίτερα δύσκολο και επίπονο αγώνα να κρατήσουν το εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. ανοιχτό γι' αυτούς αλλά και για όλη την κοινωνία, το Εργατικό Ιατρείο που λειτουργεί εδώ και έναν χρόνο στη ΒΙΟ.ΜΕ. με παραδειγματικό τρόπο λειτουργίας και η Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης σας καλούμε να στηρίξετε τις δραστηριότητες που έχουμε προγραμματίσει για τον μήνα Μάιο.

Συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στη ΒΙΟΜΕ

Πιστοί στο ραντεβού μας όπως κάθε Τετάρτη έτσι και στις 19/4/17 στις 19.00 στο Μικρόπολις θα πραγματοποιηθεί συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στη ΒΙΟΜΕ.

Με θέματα όπως τα τρέχοντα ζητήματα υπεράσπισης του πρώτου αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου στην Ελλάδα, την συναυλία αλληλεγγύης που διοργανώνουμε στις αρχές Μάη μαζί με το Εργατικό Ιατρείο, αλλά και διοργάνωση των επόμενων συζητήσεων αυτομόρφωσης στο εργοστάσιο.

Ειδική παράσταση του Θεάτρου Τέχνης για τη ΒΙΟΜΕ

Θέατρο Τέχνης Καρολου Κουν

 

 

Ντάριο Φο

Δεν πληρώνομαι, δεν πληρώνω

 

-          Πεινάω, τι έχουμε;

-          Αυτό! Πατέ μοσχαριού για σκυλιά και γάτες. Πλούσιο σε βιταμίνες και πρωτεΐνες!

-          Με κοροϊδεύεις;

-          Όχι. Δεν μου έφταναν τα λεφτά να αγοράσω τίποτ' άλλο.

 

Το Θέατρο Τέχνης ταξιδεύει στο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ, στη Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει στις 15 Μαΐου το έργο “Δεν πληρώνομαι, δεν πληρώνω” του Ντάριο Φο στο χώρο του εργοστασίου. Ένα από τα πλέον εμβληματικά έργα του Ιταλού νομπελίστα σε μετάφραση, διασκευή και σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη.

 

Για την οικονομική στήριξη της δράση μας, διοργανώνουμε μια ειδική παράσταση του “Δεν πληρώνομαι, δεν πληρώνω” την Δευτέρα 24 Απριλίου στις 21:00 στο Θέατρο Τέχνης, με δωρεάν είσοδο και ελεύθερη συνεισφορά. Πρόκειται για μια ευκαιρία να έρθει ο κόσμος σε επαφή με τους ανθρώπους της ΒΙΟ.ΜΕ και να γνωρίσει τα προϊόντα τους.

 

Η δράση γίνεται με την υποστήριξη και τη συνεργασία του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.

 

 

Λίγα λόγια από τους εργαζομένους της ΒΙΟ.ΜΕ.

Εμείς οι εργαζόμενοι στην ΒΙΟ.ΜΕ. μετά  την εγκατάλειψη από την εργοδοσία το 2011, αποφασίσαμε μέσα από την  συνέλευση του σωματείου των εργαζομένων, την επαναλειτουργία του εργοστασίου με κάθε μέσο. Από εκείνη την στιγμή μέχρι και σήμερα δεν σταματήσαμε να αγωνιζόμαστε για τον σκοπό αυτό . Μπήκαμε στην διαδικασία να αλλάξουμε την παραγωγή με  μια διαφορετική φιλοσοφία ποιο φιλική προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο και λειτουργούμε το εργοστάσιο κρατώντας ζωντανή την παραγωγή και τους ανθρώπους που συμμετέχουν. Συμμετέχουμε καθημερινά στην διαδικασία του  «εργατικού έλεγχου στην παραγωγή και στην αυτό/διεύθυνση μέσα από την συνέλευση των εργαζομένων»  και στην πρόταση προς όλη την εργατική τάξη για αυτοδιαχείριση στην παραγωγή και την ανάληψη της ευθύνης για την λειτουργία της κοινωνίας από εμάς τους ίδιους .

 

Αγωνιστικά οι εργαζόμενοι στην συνεργατική εργαζόμενων στην ΒΙΟ.ΜΕ. 

 

 

Λίγα λόγια για την παράσταση.

 

«Δεν πληρώνομαι, δεν πληρώνω» είναι η τελευταία εκδοχή της σπουδαίας κωμωδίας «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» (1974), όπου ο ίδιος ο συγγραφέας επανέφερε το 2010 προσθέτοντας τα νέα δεδομένα της οικονομικής κρίσης στην Ιταλία του 21^ου αιώνα.  

 

Επί σκηνής θα δούμε τους Κάτια Γέρου, Γιώργο Μακρή, Ερατώ Πίσση, Πέτρο Σπυρόπουλο, Χρήστο Μαλάκη να πρωταγωνιστούν στην πολιτική σάτιρα που αφορά δύο τίμιες οικογένειες που αγωνίζονται με όπλο την «ανυπακοή» κόντρα σε μια παράλογη κοινωνία.

 

Στην πόλη του Μιλάνο ξεσπάει ανταρσία. Οι γυναίκες κάνουν πλιάτσικο στα σούπερ-μάρκετ, οι εργάτες διακόπτουν την κυκλοφορία των τρένων, τα παιδιά πετροβολούν τους αστυνομικούς. Το σπίτι του νομοταγή προλετάριου Τζοβάνι και της “επαναστατημένης” Αντωνίας, γίνεται γιάφκα και τόπος συνάντησης ενός αναρχικού μπάτσου, ενός γκαστρωμένου καραμπινιέρου και ενός γέρου φιλοσόφου με άνοια. Και η ζωή όλων, γίνεται πιο όμορφη και συνάμα πιο ρημαγμένη.

 

Μετάφραση-Διασκευή-Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης

Σκηνικά-Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Ηχητικό περιβάλλον: Σταύρος Γιαννουλάδης

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου

 

Παίζουν:

Κάτια Γέρου, Γιώργος Μακρής, Ερατώ Πίσση, Χρήστος Μαλάκης, Πέτρος Σπυρόπουλος.

 

 

Ο φίλος μου ο Ντάριο

Κάποτε είχα έναν φίλο που τον έλεγαν Ντάριο. Πολύ παράξενος τύπος, όλο έλεγε κάτι περίεργα πράγματα, γι αυτό σταμάτησα να του μιλάω. Έλεγε πως ίσως μια μέρα οι άνθρωποι καταφέρουμε να φτιάξουμε ένα καλύτερο κόσμο. Έναν κόσμο, έλεγε, λιγότερο φανταχτερό, αλλά πιο δίκαιο. Έναν κόσμο που όλοι θα έχουμε να φάμε, όλοι θα έχουμε ένα σπίτι ζεστό, μια δουλειά για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια την οικογένειά μας. Όλοι θα μπορούμε να πάμε μια βόλτα στη θάλασσα και στο βουνό, όλοι θα μπορούμε να γιορτάσουμε, να γελάσουμε, να φανταστούμε, να κοιτάξουμε τον ουρανό. Και όταν έρθει η “ώρα μας” να πεθάνουμε σαν άνθρωποι που έζησαν ελεύθεροι, έλεγε. Εγώ, του έλεγα, πως λέει ανοησίες. Πως αυτός ο κόσμος υπάρχει ήδη και πως δεν χρειάζεται να περιμένει κάτι άλλο. Τότε εκείνος χαμογελούσε και συνέχιζε να λέει τις ανοησίες του. Για να φτιάξουμε αυτόν τον καινούργιο κόσμο, έλεγε, πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε ευγενικοί με τους καπιταλιστές. Πρέπει να στριμώξουμε τους καπιταλιστές σε έναν καμπινέ, να τους χώσουμε το κεφάλι στη χέστρα και να τραβήξουμε το καζανάκι. Πρέπει να μπούμε στο σούπερ-μάρκετ, να πάρουμε μακαρόνια, κρέας, ρύζι, λαχανικά, γάλα και να πούμε: “Κύριοι θα σας δώσω “τόσα” γι αυτά που πήρα, γιατί “τόσα” μου έχουν μείνει. Έχω πληρώσει από το πρωί το ρεύμα, το ενοίκιο, το νερό, το τηλέφωνο, την κωλοτράπεζα. Τόσα μου έχουν μείνει, τόσα θα σας δώσω”. Έλεγε – άκουσον άκουσον – πως τις τιμές δεν μπορούν να τις καθορίζουν οι καπιταλιστές, αλλά πρέπει να τις καθορίζει ο καθένας μας, ανάλογα με τα λεφτά που κερδίζει από τη δουλειά του. Έλεγε πως σ' αυτούς που σε εκμεταλλεύονται, σ' αυτούς που σε προδίδουν, σ' αυτούς που σε κοροϊδεύουν, πρέπει να τους κατεβάζεις το παντελόνι και να τους δίνεις μια γερή κλωτσιά στον κώλο. Τέτοια περίεργα πράγματα έλεγε ο φίλος μου ο Ντάριο. Γι αυτό σταμάτησα να του μιλάω. Τι παράξενος τύπος αυτός ο Ντάριο!

Παντελής Δεντάκης

 

 

Λίγα λόγια για το κείμενο

Η πρώτη γραφή του έργου γίνεται το 1974. Ο αρχικός τίτλος είναι Non si paga, non si paga (Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω). Ο Ντάριο Φο γράφοντας μια ξεκαρδιστική φάρσα, προσπαθεί να μιλήσει για το Αυτονόητο: κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην πραγματική και αξιοπρεπή Ζωή. Και αυτό είναι Κοινωνική υποχρέωση. Χρησιμοποιώντας τραγελαφικά γεγονότα, πρόσωπα και καταστάσεις, χλευάζει την λειτουργία και τις πρακτικές της εξουσίας, την αγριότητα του καπιταλισμού, την εγκληματική συνέργεια της θρησκείας. Κραυγάζει κωμικά για την άδικη δομή του οικονομικού συστήματος της Δύσης. Το έργο παίζεται για χρόνια στην Ιταλία, αλλά και σ' όλη την Ευρώπη. Ο ίδιος ο Φο το διατηρεί στο ρεπερτόριό του – είτε στο θέατρο είτε στους δημόσιους χώρους που παίζει (εργοστάσια, πλατείες, σχολεία κα). Ωστόσο το 2010, παίρνει πάλι το μολύβι του και “επανέρχεται”. Επηρεασμένος από την νέα παγκόσμια οικονομική πραγματικότητα – τις χαλαρές εργασιακές σχέσεις, την αύξηση της ανεργίας, την κυριαρχία του τραπεζικού συστήματος, τα δάνεια, τις εξώσεις – ξαναγράφει το έργο δίνοντας τον τίτλο Sotto paga non si paga, που θα το μεταφράζαμε κατά λέξη: “Χαμηλά αμειβόμενος, δεν πληρώνω”. Σ' αυτή τη δεύτερη γραφή, ο Φο είναι το ίδιο ξεκαρδιστικός. Όμως τώρα φαίνεται πιο σκοτεινιασμένος, πιο θολωμένος, πιο απαισιόδοξος. Μπορεί τα πράγματα να μην έχουν αλλάξει πάρα πολύ σήμερα. Η οικονομική αγριότητα και αδικία στην Ιταλία του 2010, ίσως δεν είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη του 1974. Υπάρχει όμως μια βασική διαφορά. Τότε, υπάρχει ακόμα ζωντανή η Ελπίδα της Αριστεράς, για ανθρώπους σαν τον Ντάριο Φο. Σήμερα φαίνεται πως αυτή έχει χαθεί.

 

 

Video trailer:

https://www.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=OEIrbOQI3IA

 

Φωτογραφίες σε υψηλή ανάλυση:

https://www.dropbox.com/sh/g54i4bcaawasbnv/AAA15jJ8L_GeeIlefcTRxSDTa?dl=0

Συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στη ΒΙΟΜΕ

Πιστοί στο ραντεβού μας όπως κάθε Τετάρτη έτσι και στις 12/4/17 στις 19.00 στο Μικρόπολις θα πραγματοποιηθεί συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στη ΒΙΟΜΕ.

Με θέματα όπως τα τρέχοντα ζητήματα υπεράσπισης του πρώτου αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου στην Ελλάδα, την συναυλία αλληλεγγύης που διοργανώνουμε στις αρχές Μάη μαζί με το Εργατικό Ιατρείο, αλλά και διοργάνωση των επόμενων συζητήσεων αυτομόρφωσης στο εργοστάσιο.

Ενημερωτικό Δελτίο 07/04/2017

Η ΣΕ ΒΙΟΜΕ στις Αγορές Χωρίς Μεσάζοντες:

Σάββατο 8/4:

- Ελευσίνα, 8:00 -13:00, στο πάρκινγκ απέναντι από το κτίριο της Περιφέρειας επί της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου.
- Βόλος, 8:00 έως 15:00,  που διοργανώνει η "ΑΝΩΣΗ εθελοντές Βόλου", στο πάρκινγκ του Πανθεσσαλικού σταδίου. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Κυριακή 9/4:

- Χαλάνδρι, 8:00-14:00, 4ο Δημοτικό Σχολείο, Σαλαμίνος και Αριστοφάνους.

- Βύρωνας, 8:00-14:00, πάρκο Καραολή και Δημητρίου, απέναντι από το Δημαρχείο.

- Χαλκίδα, 9:00-14:00, στο χώρο στάθμευσης στο Πάρκο του Λαού.

- Κοζάνη, 8:00 έως 14:00
- Ξάνθη, 8:00 έως 14:00

Δευτέρα 10/4:

- Πόρτο Ράφτη, 13:00-17:00, στον χώρο του Συνεταιρισμού Συν+πραξις Μεσογαίας, στη Λεωφόρο Πόρτο Ράφτη και Γρέγου 1.

Εκδήλωση  - Συζήτηση 

με την συμμετοχή της ΣΕ ΒΙΟΜΕ

Δείτε τα νέα προϊόντα στο eshop της ΣΕ ΒΙΟΜΕ:
Συμπυκνωμένο Υγρό Πιάτων - Οικολογικό - Συσκευασία 1,5L

Το συμπυκνωμένο προϊόν για τα πιάτα της Σ.Ε. ΒΙΟ.ΜΕ. είναι μια συνταγή τελευταίας γενιάς που ικανοποιεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις ανάγκες καθαρισμού και απολίπανσης, αλλά και διατήρησης της ακεραιότητας της υδρολιπιδικής στοιβάδας της επιδερμίδας και του ανθρώπινου δέρματος.



Καθαριστικό Αλάτων για Μπάνια και Βρύσες - Οικολογικό - Συσκευασία 750mL

Το νέο οικολογικό καθαριστικό αλάτων της Σ.Ε. ΒΙΟ.ΜΕ. είναι ιδανικό για καθαρισμό αλάτων σε κάθετες επιφάνειες όπως η καμπίνα της ντουζιέρας, η πρόσοψη του ενυδρείου και το εξωτερικό του αυτοκινήτου.
Χρησιμοποιείστε το και για την απομάκρυνση των αλάτων από τις μπαταρίες του μπάνιου και της κουζίνας, ψεκάζοντας την απαραίτητη ποσότητα και καθαρίζοντας με βρεγμένο πανί.
Προϊόν εξαιρετική ποιότητας που συνδυάζει αποτελεσματικότητα και οικολογικό χαρακτήρα. Με ευχάριστο άρωμα "Clear Blue". 

Για τη συμμετοχή μας στην Πανελλαδική Συνάντηση Συνεργατικών Εγχειρημάτων Κ.ΑΛ.Ο.

Για τη συμμετοχή μας στην Πανελλαδική Συνάντηση Συνεργατικών Εγχειρημάτων Κ.ΑΛ.Ο. – Καρδίτσα, 18 & 19 Μάρτη 2017

Ως Συνέλευση Εργαζομένων της Σ.Ε. ΒΙΟ.ΜΕ. αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε στη Συνάντηση καθώς και είχαμε λάβει μέρος στη διαδικασία συνδιαμόρφωσης του καλέσματος και πιστεύουμε σε μια πανελλαδική δικτύωση όλως των συνεργατικών εγχειρημάτων. Αυτό όμως όχι «άνευ ορίων και άνευ όρων». Έτσι λοιπόν καταθέσαμε τις προτάσεις μας, οι οποίες ήταν οι εξής:

 1) Όχι μόνο κοινωνική και αλληλέγγυα, αλλά και συνεργατική οικονομία. Και τι εννοούμε; Όσον αφορά τα παραγωγικά εγχειρήματα, πάγια θέση μας είναι η λειτουργία τους με βάση τη σχέση «κανένας εργαζόμενος μη μέτοχος – κανένας μέτοχος μη εργαζόμενος», ώστε να διασφαλίζεται ο εργατικός έλεγχος στην παραγωγή, η ισοτιμία στη λήψη αποφάσεων και στο μοίρασμα του όποιου οφέλους προκύπτει. Όσον αφορά δε τους καταναλωτικούς συνεταιρισμούς που διαθέτουν κατάστημα πώλησης των προϊόντων, να εφαρμόζεται ο εργατικός έλεγχος στη λειτουργία του, με τους εργαζόμενους σε αυτό υπεύθυνους να ορίζουν τις εργασιακές συνθήκες. Τα υπόλοιπα μέλη του συνεταιρισμού υπεύθυνα για την εφαρμογή του πάντα απαραίτητου κοινωνικού ελέγχου.  Επιπλέον, τοποθετηθήκαμε στο ότι δεν θα έπρεπε να στηρίζουμε με λευκή επιταγή αγροτικούς συνεταιρισμούς, αλλά να κρίνουμε με βάση τον τρόπο λειτουργίας τους. Είναι άραγε πρακτική Κ.ΑΛ.Ο. να προμηθευόμαστε αγροτικά προϊόντα από συνεταιρισμούς που τα μέλη του εκμεταλλεύονται την κακοπληρωμένη και «μαύρη» εργασία μεταναστών για να βγει η παραγωγή; Για μας φυσικά και όχι…

2) Δημιουργία Ταμείου Αλληλοβοήθειας μεταξύ των συνεργατικών εγχειρημάτων για την αντιμετώπιση των όποιων οικονομικών δυσχερειών. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημιουργία και διαχείριση ενός τέτοιου ταμείου δεν είναι άλλη από τη συμφωνία μεταξύ εγχειρημάτων σε πολιτικά minimum (με βάση τον ορισμό της συνεργατικής οικονομίας).

3) Δημιουργία Κοινού Δικτύου Αποθήκευσης και Διανομής των προϊόντων των συνεργατικών εγχειρημάτων. Για το σκοπό αυτό να αξιοποιηθούν οι κατά τόπους κόμβοι ανακτημένων εργοστασίων, συνεργατικών εγχειρημάτων, δομών εργασίας, κοινωνικών και πολιτικών στεκιών κλπ. Αυτονόητη για εμάς και για αυτό το βήμα η minimum πολιτική συμφωνία.

Ακόμη, τοποθετηθήκαμε και πάνω στο ζήτημα του επερχόμενου νόμου για τις Αγορές Χωρίς Μεσάζοντες, προτείνοντας να τοποθετηθούμε συλλογικά ως συνεργατικά εγχειρήματα Κ.ΑΛ.Ο. πάνω στα σημεία του νόμου που θα θέλαμε να αλλάξουν. Δυστυχώς το θέμα αυτό δεν φάνηκε να απασχολεί κανένα άλλο εγχείρημα που παρευρέθηκε στη Συνάντηση.

Παρά την προσπάθειά μας να ξεκαθαριστούν κάποιες βασικές αρχές που θα έπρεπε να διέπουν τα συνεργατικά εγχειρήματα Κ.ΑΛ.Ο. ώστε να προχωρήσουμε στην έμπρακτη μεταξύ μας αλληλοϋποστήριξη, σε γενικές γραμμές δεν υπήρξε διάθεση για κάτι τέτοιο. Αντ’ αυτού, η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τη νομική μορφή που θα έπρεπε να έχει η όποια δικτύωση και μάλιστα μόνο με βάση τις επιλογές που μας δίνει ο περιβόητος νόμος για την Κ.ΑΛ.Ο. Επίσης, τα περισσότερα εγχειρήματα της Συνάντησης απασχόλησε αν χωράνε ή δεν χωράνε στην Κ.ΑΛ.Ο. με βάση τον ίδιο νόμο ή αν μπορέσουμε αν οριστούμε με βάση τα κριτήρια που θέτει το I.L.O. Καμιά τάση λοιπόν για αυτοθέσμιση σε σχέση με τις ανάγκες μας και τους στόχους μας, αλλά ετεροκαθορισμός με βάση τις ισχύουσες νομοθεσίες και τίποτα παραπέρα. Πως θα μπορέσουμε δηλαδή να βρούμε κι εμείς ως «εναλλακτική οικονομία» τη θέση μας στην κυρίαρχη αγορά (ή στο περιθώριο αυτής) και όχι ειλικρινή συζήτηση για το πώς θα χτίσουμε μια άλλη οικονομία και κοινωνία ανταγωνιστική στο υπάρχον, έξω και πέρα από το κράτος και την κερδοσκοπική αγορά. Να αν αναφέρουμε, φυσικά, ότι υπήρξαν και εξαιρέσεις από εγχειρήματα που φάνηκαν να μοιράζονται με μας ένα τέτοιο όραμα, έστω και από διαφορετικές αφετηρίες, έστω και με διαφορετικές προσεγγίσεις.

Συνεχίζουμε, λοιπόν, με τις ίδιες αρχές αυτές που τέθηκαν και στη 2^η Ευρωμεσογειακή Συνάντηση της Οικονομίας των Εργαζομένων, πιστεύοντας πως μόνο έτσι μπορούμε να σταθούμε πραγματικά δυνατοί τόσο σε επίπεδο χώρας, όσο και διεθνώς. Αυτές θα είναι λοιπόν και οι θέσεις που θα υπερασπιστούμε και στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο της Κ.ΑΛ.Ο. στην Αθήνα 9, 10 & 11 Ιουνίου, όπου αποφασίστηκε να συνεχιστεί και η Πανελλαδική μας Συνάντηση.

31/03/2017

Η συνέλευση των εργαζομένων στην ΣΕ ΒΙΟΜΕ