Συμμετοχή στην 2η πανελλαδική εργατική συνέλευση ΒΟΛΟΣ 14-15 Δεκέμβρη 2013
Το σωματείο εργατοϋπαλλήλων της ΒΙΟ.ΜΕ.
μέσα από την γεν. συνέλευση μας αποφασίσαμε την συμμετοχή μας , στην
2η πανελλαδική πανεργατική συνέλευση . Που θα γίνει στον Βόλο
14-15/12/2013 . Και καλούμε κάθε εργατικό και κοινωνικό αγώνα σε εξέλιξη
και μεμονωμένους μαχόμενους εργαζόμενους να πάρουν μέρος .
ακολουθεί το κείμενο-κάλεσμα
Για την ενότητα, την πολιτική ανεξαρτησία και την επαναστατική πολιτική στο εργατικό κίνημα: 2η πανελλαδική εργατική συνέλευση στο Βόλο
Δεν υπάρχει
εργαζόμενος που στην καθημερινή του επαφή με την πραγματικότητα της Ελλάδας των
μνημονίων, της ιστορικού βάθους κρίσης του συστήματος, αλλά και της επίθεσης σε
κάθε πτυχή της ζωής της εργατικής τάξης, να μη διακρίνει μια χωρίς τέλος
καταστροφή που εφαρμόζει το κεφάλαιο, τα αφεντικά, οι ντόπιοι και οι ξένοι
τοκογλύφοι με τις τρόικες τους, οι τραπεζίτες. Σε αυτή την καταστροφή, που
επιχειρούν, και στην κατάρρευση του συστήματος εκμετάλλευσης το οποίο
υπηρετούν, και από το οποίο ωφελούνται, επιχειρούν να τραβήξουν το πιο ζωντανό
και δημιουργικό, το πλειοψηφικό τμήμα της κοινωνίας, τον παραγωγό του πλούτου
και της δημιουργίας: την ίδια την εργατική τάξη, κάθε έναν εκμεταλλευόμενο από
εμάς, κάθε εργαζόμενο.
Σε αυτή την
καταστροφή, στην οποία φυσικοί αυτουργοί είναι η κυβέρνηση και το αστικό
πολιτικό σύστημα, με ηθική αυτουργία του ίδιου του κεφαλαίου, δεν χωρούν άλλες
αυταπάτες, άλλο κλάμα, άλλη αποδοχή του πόνου. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μόνο
με τον αρμόδιο υπουργό που απολύει, με τον εργοδότη του ιδιωτικού τομέα που
τρομοκρατεί και διώκει. Απέναντί μας βρίσκεται μια εξουσία, που ακριβώς επειδή δεν
έχει κανένα ιστορικό ορίζοντα, δεν μπορεί τίποτα να τάξει και να εκφράσει.Γι
αυτό κάνει ό,τι κάνουν όλες οι εξουσίες που είναι στρατηγικά ηττημένες και υπό
κατάρρευση: χτυπάει, τρομοκρατεί και διώκει.
Όμως η τάξη
μας αγωνίζεται. Η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών υπερασπίζει
κάθε προσπάθεια των εργαζομένων να δώσουν τη μάχη για την αξιοπρέπειά τους, για
μια καλύτερη ζωή. Προσπαθεί να εμφανίσει παντού, σε κάθε εργατικό αγώνα ένα
πρόγραμμα διεκδικήσεων που θα ενώνει τους εργαζόμενους πάνω σε όλα τα καυτά ζητήματα
της ύπαρξης τους, για τη δημιουργία αγωνιστικών κέντρων της ίδιας της εργατικής
τάξης, που θα οργανώνουν τη γενική πολιτική απεργία διαρκείας για την ανατροπή
της κυβέρνησης. Για την εξουσία των ίδιων των εργαζομένων και των
καταπιεσμένων. Οι αγώνες στους διοικητικούς υπαλλήλους, στους σχολικούς
φύλακες, στους γιατρούς, σε εργοστάσια του ιδιωτικού τομέα που
ιδιωτικοποιούνται, με τη διάρκεια και την αγωνιστικότητά τους, με την ικανότητά
τους να υπερβαίνουν μέσα στον αγώνα τον αστικό και εργοδοτικό-κυβερνητικό
συνδικαλισμό, αποδεικνύουν, πως παρόλη την καταστολή από την κυβέρνηση, αλλά
και την αδυναμία της αριστεράς να αντιληφθεί τις αναγκαιότητες και τις δυνατότητες
των αγώνων, αυτή η γραμμή -για γενική πολιτική απεργία διαρκείας- έχει τις ρίζες της μέσα στην ίδια την τάξη και
τους αγώνες της. Μέσα σε αυτούς τους αγώνες αναδύεται και η ανάγκη για ένα
πολιτικό σχέδιο υπέρ των εργαζομένων, με τους ίδιους στο τιμόνι.
Στις 14 και
15 Δεκέμβρη στο Βόλο, η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών, μαζί
με τους εργαζόμενους του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου της ΒΙΟΜΕ στη
Θεσσαλονίκη, επιτροπές αγώνα ενάντια στο δολοφονικό χρυσό από τη Χαλκιδική,
επιτροπές και λαϊκές συνελεύσεις κατοίκων, αγωνιζόμενοι απεργοί από τους
εργαζόμενους των αγώνων της περιόδου,
καλούμε σε δεύτερη κοινή πανελλαδική εργατική συνέλευση μάχης και πολιτικού
προβληματισμού όλα αυτά τα ποτάμια του αγώνα. Γιατί όλες οι θέσεις που
προέκυψαν από την πρώτη πανελλαδική στη Θεσσαλονίκη έχουν επιβεβαιωθεί και τώρα
πρέπει να αναζητήσουμε τους δρόμους που θα πατήσουμε για να κερδηθεί το
κεντρικό στοίχημα της εποχής μας, το κεντρικό δικό μας πρόταγμα, που δεν είναι
άλλο από την ριζική ανασυγκρότηση της κοινωνίας. Κι αυτό μόνο οι εργαζόμενοι με
τη δική τους εξουσία μπορούν να επιτύχουν. Σε αυτή
τη συνέλευση στο Βόλο, είναι απαραίτητη η παρουσία κάθε εργαζόμενου από τις
απεργιακές επιτροπές των μαχών του παρόντος, κάθε ταξικού συνδικαλιστή,
εκπροσώπων εργατικών σχημάτων και μαχητικών σωματείων , εργατικών συνελευσεων ,
συλογικοτήτων που παλεύουν ενάντια στις συνέπειες της καπιταλιστικής χρεοκοπίας
(κοινωνικά ιατρεία κ.α.) αλλά και εργαζομένων και φτωχών αγροτών από διάφορες περιοχές
της Ελλάδας που δίνουν το δικό τους αγώνα ενάντια στην καταστροφή του
περιβάλλοντος που γίνεται θυσία στις ανάγκες της αγοράς. Είναι αναγκαία
τελικά η συμμετοχή κάθε εργαζόμενου που αντιλαμβάνεται τα συνολικά καθήκοντα
του αγώνα που βρίσκεται μπροστά μας.
