Συλλαλητήριο στο Βόλο για τη Βιομηχανική Μεταλλευτική

Συνέλευση στη Θεσσαλονίκη

Εκδήλωση στην Αθήνα

Ανακοίνωση του σωματείου της ΒΙΟ.ΜΕ.

Συνάδερφοι – συναδερφισες , συναγωνιστές-συναγωνίστριες , φίλοι και φίλες

Οι εργαζόμενοι της βιομηχανικής μεταλλευτικής μέσα από το σωματείο μας , όλο αυτό το διάστημα , προσπαθούμε (μιας και το παράτησε η εργοδοσία ) να πάρουμε στα χέρια μας το εργοστάσιο και να το δουλέψουμε οι εργαζόμενοι και να το διευθύνουμε μέσα από την γενική συνέλευση των εργαζομένων.

Και έχουμε ήδη αναρτήσει τις αρχές λειτουργίας και το πώς θέλουμε να λειτουργήσει!

Κάποιοι «συνάδελφοι» από την αρχή της προσπάθειας ,(για να μην πούμε για πιο μπροστά) αυτό που κάνουν είναι να βάζουν εμπόδια σε κάθε προσπάθεια που έκαναν οι εργαζόμενοι μέσα από το σωματείο τους.

Παλιότερα έφερναν εμπόδια σε κάθε εργατικό αγώνα για διεκδίκηση όσον αφορούσε δεδουλευμένα , καθυστερήσεις πληρωμών , προσπάθεια να μην κλείσει το εργοστάσιο.

Τώρα αφού η εργοδοσία παράτησε το εργοστάσιο και μας άφησε χωρίς να μας πληρώσει, χωρίς να μας αποζημιώσει και χωρίς να ενδιαφερθεί για το αν ζούμε η πεθαίνουμε.

 Ακόμα και αυτή την στιγμή αυτοί οι άνθρωποι πιστά σκυλιά της εργοδοσίας αυτής που κατέστρεψε 70 και πλέον οικογένειες . Προσπαθούν με κάθε μέσο να δώσουν πίσω το εργοστάσιο στην εργοδοσία . Ψάχνουν τρόπους επί είκοσι μήνες  τώρα να φανούν άξιοι υποτακτικοί της οικογένειας Φιλίππου και προσπαθούν να της δώσουν πίσω, αυτό που παράτησε μαζί με 70 οικογένειες να βρίσκονται σε μαύρο χάλι επί είκοσι και πλέον  μήνες τώρα.

Προσπαθούν να οδηγήσουν σε πτώχευση την εταιρία της ΒΙΟ.ΜΕ. με σκοπό σε δεύτερο χρόνο να βγει σε πλειστηριασμό καθαρή από εργαζόμενους , χρέη σε εφορία, Ι.Κ.Α. , προμηθευτές . και πληρώνοντας μόνο ένα ευτελές αντίτιμο που θα βγάλει ο σύνδικος που θα αναλάβει την εκκαθάριση (όταν γίνει αυτό) . πρέπει να πούμε πως τα χρέη που έχει αυτή την στιγμή είναι σε εργαζόμενους μόνο πάνω από 1.800.000 €

Θα την αγοράσει με πολύ λιγότερα ώστε να μην πάρει κανείς μας τίποτα.

Προειδοποιούμε κάθε έναν συνάδελφο  (θεός να τον κάνει.) και μη ,να μην δοκιμάσει τέτοιες πρακτικές γιατί είναι σίγουρο πως δεν θα βγάλουν πουθενά . Και όπως η γενική συνέλευση αποφάσισε την  25/1/2013:  Είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπίσουμε την επαναλειτουργία του εργοστασίου με το αίμα μας !!!

Και καλούμε όλους τους συνάδελφους που πιστεύουν στην δυναμικότητα της ΒΙΟ.ΜΕ. και στις αξίες που βγαίνουν από το ιδιωτικό συμφωνητικό, να συνταχθούν δίπλα στο σωματείο εργατοϋπαλλήλων βιομηχανικής μεταλλευτικής . Και να στηρίξουν την προσπάθεια για την επαναλειτουργία του εργοστασίου.

Η γενική συνέλευση του σωματείου Βιομηχανικής Μεταλλευτικής .

Ανακοίνωση του σωματείου της ΒΙΟΜΕ για την επαναλειτουργία του εργοστασίου

ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ

Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, μέλη και μη του Σωματείου Εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, υπογράφουμε και συμφωνούμε τα παρακάτω:

1.     Αναλαμβάνουμε τη λειτουργία του εργοστασίου με όρους πλήρους αυτοδιεύθυνσης και εργατικού ελέγχου τόσο των παραγωγικών όσο των διοικητικών δομών του. Βασική και κεντρική αρχή λειτουργίας του εργοστασίου, της διεξαγωγής του αγώνα μας και κεντρικός όρος των μελλοντικών μας σχεδίων είναι η ισοτιμία στη συμμετοχή και στη λήψη των αποφάσεων, η οριζοντιότητα και η άμεση δημοκρατία. Κάθε είδους διάκριση, δυσμενής μεταχείριση, αποκλεισμοί και ετεροκαθορισμοί είναι εκτός του πλαισίου λειτουργίας μας και γίνεται κάθε προσπάθεια για την αποφυγή τέτοιων συμπεριφορών και πρακτικών που θέτουν εμπόδια στο χειραφετητικό μας πρόταγμα.

2.     Ανώτατο όργανο αποτελεί η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων. Αυτή συγκροτείται ως όργανο και αποφασίζει τόσο σε γενικό- προγραμματικό επίπεδο, όσο και για ειδικότερα θέματα, μπορεί δε να εξουσιοδοτεί συγκεκριμένα μέλη της για την εκπροσώπηση του Σωματείου σε συγκεκριμένες διαδικασίες, και για τη διεκπεραίωση συγκεκριμένων ειδικά καθορισμένων υποθέσεων. Όλοι όσοι αναλαμβάνουν να εκπροσωπούν τη Συνέλευση ή να προβαίνουν σε συγκεκριμένες ενέργειες, υποχρεούνται σε λεπτομερή λογοδοσία.

3.     Η συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση είναι υποχρεωτική για όλα τα μέλη.

4.     Οι αποφάσεις που λαμβάνει η Γενική Συνέλευση δεσμεύουν όλους και όλες, η δε υλοποίησή τους είναι υποχρεωτική ανεξάρτητα από τη συμφωνία ή τη διαφωνία με αυτές.

5.     Αν μια απόφαση κριθεί από άτομο ή ομάδα ατόμων λανθασμένη ή μη εφαρμόσιμη, τούτο μπορεί να τεθεί ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης, η οποία και θα αποφασίσει αν τελικά θα πρέπει να αλλάξει αυτή, να μεταρρυθμιστεί ή να διατηρηθεί. Σε κάθε περίπτωση, μέχρι την εκ νέου συζήτηση, η απόφαση δεσμεύει πλήρως όλους και όλες, και υποχρεούνται να πράττουν τα δέοντα για την υλοποίησή της Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης σε ειλημμένη απόφαση, θα καθορίζονται ποινές από τη Γενική Συνέλευση, που μπορούν να κυμαίνονται από απλή επίπληξη έως την αργία, και σε βαριές περιπτώσεις τη διαγραφή.

6.     Η ισοτιμία, εκτός από τη συμμετοχή στις αποφάσεις και τη χάραξη της στρατηγικής του υπό εργατικό έλεγχο εργοστασίου, περιλαμβάνει και τη συμμετοχή στις ζημίες και τα κέρδη του εργοστασίου.

7.     Η Γενική Συνέλευση, έπειτα από διαβουλεύσεις και αφού τεθούν όλοι οι σχετικοί παράγοντες προς συζήτηση, μπορεί να ορίζει τη θέση στην οποία θα εργάζεται κάθε εργαζόμενος/η. Αυτός/ή, θα μπορεί να διατυπώνει επιφυλάξεις κατά τη συνέλευση, σε κάθε περίπτωση όμως οφείλει να συμμορφώνεται προς αυτό που του έχει υποδειχθεί από την τελευταία. Ακόμη, κάθε εργαζόμενος/η θα πρέπει, στα πλαίσια του εφικτού, να μάθει να λειτουργεί/ δουλεύει σε κάθε πόστο που θα του ζητηθεί και στο οποίο θα θεωρηθεί ότι είναι απαραίτητος/η.

8.     Όσοι/ες υπογράφουν το παρόν συμφωνητικό δεσμεύονται ότι πληροφορίες οι οποίες κρίνονται σημαντικές για τη λειτουργία του εργοστασίου, για τη χάραξη της παραγωγικής αλλά και της πολιτικής μας στρατηγικής, και για τις μεταξύ μας σχέσεις (είτε τις έχουν λάβει στο παρελθόν είτε τις αποκτήσουν στο μέλλον με οποιονδήποτε τρόπο, και κυρίως από τη διαδικασία εκπροσώπησης του συνεταιρισμού ενώπιον εταιριών, ιδιωτών και όποιων άλλων δημόσιων ή ιδιωτικών φορέων) θα κοινοποιούνται στη Γενική Συνέλευση προς εκτίμηση και αξιοποίηση από κοινού και σε καμία περίπτωση δεν θα αποκρύπτονται.

Τα ως άνω συμφωνημένα αποτελούν τις βασικές αρχές της λειτουργίας του εργοστασίου με εργατικό έλεγχο και αυτοδιεύθυνση. Ο σεβασμός, τόσο σε επίπεδο αρχών, όσο και σε επίπεδο πρακτικό, αποτελεί υποχρέωση όσων υπογράφουμε το παρόν, το οποίο μπορεί να αλλάξει μόνο εφόσον η Γενική Συνέλευση κρίνει ότι πρέπει να επέλθουν αλλαγές σε αυτό. Στην περίπτωση αυτή, θα συνταχθεί νέο συμφωνητικό, έπειτα από συζήτηση στη συνέλευση, και θα υπογραφεί από όλους/ες.

Συνάδελφοι –συναδέρφισες , συναγωνιστές –συναγωνίστριες .

Θα θέλαμε να σας κάνουμε μια ενημέρωση , για το τι πρόκειται να πράξουν οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. το επόμενο διάστημα που ακολουθεί , μέχρι και τον Φεβρουάριο.

Το παραπάνω κείμενο είναι οι αρχές που υπογράφουν οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα του συνεταιρισμού εργατοϋπαλλήλων της ΒΙΟ.ΜΕ.

Στην συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο εργασίας , τονίσαμε προς τον υπουργό εδώ και 20 μήνες βάλαμε κάποια αιτήματα που δεν έχουν απαντηθεί και σε όσα υπήρξε μια πρωτοβουλία του υπουργείου εργασίας δεν προχωρούν γιατί κωλύονται από αλλά υπουργεία .

Εμείς τονίσαμε πως για μας είναι σύνολο η πολιτεία και όχι το κάθε υπουργείο χωριστά . και πως δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο.

 Έχουμε φτάσει σε απόγνωση και βλέπουμε πως δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα άλλο περισσότερο από αυτό που έχουμε χάσει ήδη.

Και ενημερώσαμε πως εμείς ξεκινάμε την λειτουργία του εργοστασίου και δεν μας ενδιαφέρουν οι συνέπειες όποιες και αν είναι γιατί θεωρούμε ότι είμαστε στα χειρότερα .

Συνάδελφοι και συναδέρφισες . Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. μέσα από την γενική συνέλευση αποφασίσαμε πως η μόνη λύση απέναντι στην λαίλαπα που έρχεται είναι να ελέγξουμε την παραγωγή άμεσα οι εργάτες . να πάρουμε την εύθηνη να διευθύνουμε το εργοστάσιο , μέσα από την γενική συνέλευση των εργαζομένων. και καλούμε όλους τους εργαζόμενους,  ανέργους , συνδικαλισμένους και μεμονωμένους να πάρουν θέση και να απαντήσουν στο ζήτημα που μπαίνει πλέον επιτακτικά.

Εμείς απαντήσαμε πως θέλουμε πίσω τις δουλείες μας , θέλουμε τις ζωές μας , θέλουμε την αξιοπρέπεια μας  . Το αν αυτό θεωρείται παράλογο;  ναι είμαστε παράλογοι! Αν θεωρείτε άνομο; ναι είμαστε άνομοι ! αν θεωρείτε άπιαστο Όνειρο; ναι τρέχουμε να πιάσουμε το Όνειρο μας, και να ζήσουμε τις οικογένειες μας!

Καλούμε : λαϊκές συνελεύσεις γειτονίας , συλλόγους , πολιτικές οργανώσεις  , σωματεία, νεολαιίστικα στέκια, να απαντήσουν!!

Καλούμε κάθε άνθρωπο που μπορεί να αντικρίζει ακόμα τον Ήλιο και να ελπίζει   πως , ναι! Δεν είναι ανάγκη να φύγουν τα παιδία μας για να βρουν καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό, Δεν είναι ανάγκη να είσαι  υποτακτικός για να δουλεύεις!! Δεν πρέπει να κάνεις  επαιτεία για να επιβιώσεις!.  Δώσε μια απάντηση στο ζήτημα που μπαίνει  σήμερα!!! Πάρε  θέση και σπάσε τα δεσμά που σε περικλείουν! Άνοιξε στόμα και μυαλό και απάντησε!

Η γενική συνέλευση του σωματείου εργατοϋπαλλήλων της  ΒΙΟ.ΜΕ.

Το εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. ανοίγει και λειτουργεί στα χέρια των εργαζομένων [αφίσα]

Η ΒΙΟ.ΜΕ. ανοίγει με αγώνα, αλληλεγγύη και μουσική! [αφίσα συναυλίας]

Το εργοστάσιο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής ανοίγει και λειτουργεί στα χέρια των εργαζομένων!

«Είμαστε εμείς που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί, εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε.

Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο»

Τάσος Λειβαδίτης

Στην καρδιά της κρίσης, οι εργάτες της Βιο.Με. 

χτυπάνε την καρδιά της εκμετάλλευσης και της ιδιοκτησίας

Με την ανεργία να σκαρφαλώνει στο 30%, το εργατικό εισόδημα να μηδενίζεται, χορτάτοι μόνο από λόγια, υποσχέσεις και φοροληστεία, απλήρωτοι από τον Μάιο του 2011 και σε επίσχεση εργασίας, με το εργοστάσιο εγκαταλελειμμένο από την εργοδοσία, οι εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής με απόφαση της γενικής συνέλευσης του σωματείου αποφάσισαν να μην αφεθούν στην σίγουρη και μακροχρόνια ανεργία αλλά να αγωνιστούν να πάρουν το εργοστάσιο στα χέρια τους και να το λειτουργήσουν οι ίδιοι. Με επίσημη πρότασή τους από τον Οκτώβριο του 2011 διεκδικούσαν να δημιουργήσουν έναν εργατικό συνεταιρισμό κάτω από τον πλήρη έλεγχο τους, απαιτώντας μάλιστα νομική κατοχύρωση τόσο για το δικό τους εγχείρημα, όσο και για όλα τα άλλα που θα ακολουθήσουν. Ταυτόχρονα διεκδικούσαν να τους δοθούν τα χρήματα που απαιτούνται για να βάλουν μπρος το εργοστάσιο, χρήματα που άλλωστε τους ανήκουν, καθώς είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας. Το σχέδιο που καταρτίστηκε, συνάντησε αρχικά την παγερή αδιαφορία του κράτους και των διάφορων συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών. Όμως έγινε δεκτό με μεγάλο ενθουσιασμό από τον κόσμο του κινήματος, ο οποίος μέσω της δημιουργίας της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στην Θεσσαλονίκη -και στην συνέχεια με πρωτοβουλίες σε πολλές πόλεις της χώρας- εδώ και 6 τουλάχιστον μήνες αγωνίζεται να μεταφέρει το μήνυμα της ΒιοΜε σε όλη την κοινωνία.

Τώρα ήρθε η ώρα της ΒιοΜε!

Οι εργάτες δεν μπορούν άλλο να περιμένουν πότε το χρεοκοπημένο κράτος θα κάνει πράξη τις άκοπες εκφράσεις ενδιαφέροντος και συμπαράστασης (ακόμα και τα 1000 ευρώ έκτακτης ενίσχυσης που τους υποσχέθηκε το Υπουργείο Εργασίας κόλλησαν στην υπογραφή του... Στουρνάρα!). Ήρθε η ώρα να ξαναλειτουργήσει η Βιομηχανική Μεταλλευτική -όπως και κάθε άλλο εργοστάσιο που έκλεισε, πτώχευσε ή απολύει- αλλά στα χέρια των εργατών της, και όχι στα χέρια των παλιών ή και νέων αφεντικών. Ο αγώνας δεν πρέπει να παραμείνει στην ΒιοΜε, για να γενικευτεί και να νικήσει πρέπει να εξαπλωθεί σε όλα τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις που κλείνουν, γιατί μόνο με ένα δίκτυο κατειλημμένων και αυτοδιαχειριζόμενων εργοστασίων θα μπορέσει και η ίδια η ΒιοΜε να επιβιώσει και να γίνει ο πρωτεργάτης μιας άλλης οργάνωσης της παραγωγής και της οικονομίας, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς ανισότητες και ιεραρχίες.

Όταν τα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το άλλο, οι άνεργοι πλησιάζουν τα 2 εκατομμύρια και οι συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας καταδικάζεται σε φτώχεια και εξαθλίωση από την τρισυπόστατη κυβέρνηση της Τρόικας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, όπως και από τις προηγηθείσες κυβερνήσεις, το αίτημα να περάσουν τα εργοστάσια στους εργάτες είναι η αναγκαία απάντηση στην καταστροφή που βιώνουμε κάθε μέρα, η μοναδική απάντηση στην ανεργία· και για αυτό ο αγώνας της ΒιοΜε είναι και δικός μας αγώνας.

Καλούμε όλους τους ανέργους κι εργαζομένους· όλους όσους έχουν βιώσει την κρίση στο πετσί τους, να σταθούν δίπλα στους εργάτες της ΒιοΜε και να τους στηρίξουν τώρα που θα αρχίσουν να κάνουν πράξη ότι εμείς οι εργάτες μπορούμε χωρίς αφεντικά! Να συμμετέχουν σε ένα αντίστροφο πανελλαδικό Καραβάνι Αγώνα και Αλληλεγγύης με κατάληξη σε ένα τριήμερο αγώνα στη Θεσσαλονίκη. Να συμμετέχουν στον αγώνα και να οργανώσουν την μάχη, στους χώρους που βρίσκονται, με αμεσοδημοκρατικές συνελευσιακές διαδικασίες, χωρίς γραφειοκράτες για να ανατρέψουμε με Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας όλους αυτούς που μας καταστρέφουν την ζωή! Για να περάσουν τα εργοστάσια και όλη η παραγωγή στα χέρια των εργατών και να οργανώσουμε την οικονομία και την κοινωνία που θέλουμε, μια κοινωνία χωρίς αφεντικά!

Ήρθε η ώρα της Βιο.Με. Πάμε για δουλειά!

Ανοίγουμε το δρόμο για εργατική αυτοδιαχείριση παντού!

Ανοίγουμε το δρόμο για μια κοινωνία χωρίς αφεντικά!

• Κυριακή 10/2, 
  18:00 Πανελλαδική συνέλευση των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης στο cine Αλέξανδρος.
  
  
• Δευτέρα 11/2, 
  17:00 Πορεία, Καμάρα
  20:00 Συναυλία στο Ιβανώφειο με τους:
  Θ.Παπακωνσταντίνου, Γ.Χαρούλη, Χαΐνηδες.
  
  
• Τρίτη 12/2 
  Όλοι στο εργοστάσιο!
  Συγκεντρώσεις: 11.00 Καμάρα, 12.00 ΙΚΕΑ.
  
  

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης 

και στήριξης του αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής

Ιανουάριος 2013

Νέα συνέλευση

Σήμερα στις 18.00 στο Μικρόπολις συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης.

ΒΙΟ.ΜΕ: Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι ο αστικός νόμος

Συνέντευξη με τον Μάκη Αναγνώστου (σ.σ. στην εφημερίδα Νέα Προοπτική), πρόεδρο του σωματείου της Bιομηχανικής Mεταλλευτικής

Ο αγώνας της ΒΙΟΜΕ είναι αναμφίβολα ένας από τους σημαντικότερους εργατικούς αγώνες που λαμβάνει χώρα αυτήν την περίοδο σε ολόκληρη την Ελλάδα. Το εργοστάσιο έχει εγκαταλειφτεί από τους ιδιοκτήτες του και οι εργαζόμενοι του -απλήρωτοι από το Μάιο του 2011-, αρνούμενοι να συμβιβαστούν με την ιδέα της ανεργίας παλεύουν να περάσει η παραγωγή στα χέρια τους, θέτοντας ουσιαστικά το ζήτημα της εργατικής αυτοδιαχείρισης ως απάντηση στα “λουκέτα” και τις απολύσεις της χρεοκοπημένης καπιταλιστικής Ελλάδας.

Ο προέδρος του σωματείου εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ, Μάκης Αναγνώστου μίλησε με την Νέα Προοπτική:

-Ν.Π. Σε ποιό στάδιο βρίσκεται σήμερα ο αγώνας σας;

-Μ.Α. Από την προηγούμενη συνέντευξη έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Πλέον έχουν παρθεί αποφάσεις που δεν είχαν ληφθεί το προηγούμενο διάστημα. Μέχρι ένα σημείο κοιτούσαμε να ακολουθήσουμε τον δρόμο της νομιμότητας και τίποτα άλλο, όμως είδαμε ότι με τον δρόμο αυτό πάει μακριά η βαλίτσα. Γι’ αυτό και η συνέλευση αποφάσισε να ακολουθήσει άλλον δρόμο, νόμιμο πάλι, αλλά βασισμένο στη λογική πως νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη και όχι ο αστικός νόμος.

-Ν.Π. Είστε απλήρωτοι από τον Μάιο του 2011, ενώ από τον Σεπτέμβριο έχει λήξει και το επίδομα επίσχεσης εργασίας που λαμβάνατε από τον ΟΑΕΔ. Πώς επιβιώνετε σε αυτές τις συνθήκες;

-Μ.Α. Ίσα ίσα επιβιώνουμε, αν λέγεται αυτό επιβίωση. Η αλήθεια είναι ότι σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις έχει ενδιαφερθεί το Υπουργείο αλλά ουσιαστικά η βοήθεια αυτή είναι ελεημοσύνη και δεν δίνει λύσεις στο πραγματικό πρόβλημα που είναι η ανεργία. Αυτό που θέλουμε εμείς είναι εργασία και όχι ελεημοσύνη.

-Ν.Π. Θα ήθελα να μου πεις για την ανταπόκριση που έχει ο αγώνας σας και για την αλληλεγγύη που σας δείχνει ο κόσμος.

-Μ.Α. Υπάρχει βοήθεια απ’ όλη την Ελλάδα αλλά και από το εξωτερικό. Βέβαια αυτοί που μας υποστηρίζουν είναι φτωχοί άνθρωποι. Δεν είναι ούτε μεγάλοι εκδότες, ούτε μεγάλοι εργοδότες. Είναι άνθρωποι λαϊκοί, εργάτες, εργαζόμενοι και μάλλον οι περισσότεροι άνεργοι, οι οποίοι όμως μας υποστηρίζουν με το υστέρημα τους. Άλλοι μας φέρνουν ένα πακέτο μακαρόνια, άλλοι ένα σακουλάκι φασόλια ή άλλοι μας υποστηρίζουν δίνοντας 2 ευρώ οικονομική ενίσχυση. Ακόμη όμως και αυτή η μικρή βοήθεια είναι για εμάς σημαντική και μας δίνει δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε.

-Ν.Π. Μια μερίδα της “αριστεράς” σας έχει κατηγορήσει ότι με την προσπάθειά σας να πάρετε τον έλεγχο του εργοστασίου στα χέρια σας προσπαθείτε να γίνετε μικροί καπιταλιστές. Πως απαντάτε σε αυτούς;

-M.A. Σε αυτούς έχουμε απαντήσει ήδη. Όταν το εργατικό κίνημα είναι δίπλα μας αυτοί οι αγώνες είναι δύσκολο να ξεφύγουν από το πλαίσιό τους. Όταν όμως το κίνημα απομακρύνεται οι εργαζόμενοι σαν εργαζόμενοι προσπαθούν να βρουν τρόπους για να επιβιώσουν και υπάρχει κίνδυνος να αστικοποιηθεί το όλο ζήτημα.

-Ν.Π. Στις τελευταίες απεργιακές κινητοποιήσεις επιλέξατε μία διακριτή στάση τόσο από την ΓΣΕΕ όσο και από το Π.Α.ΜΕ. και τον Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων. Τι σας οδήγησε στην απόφαση αυτή;

-Μ.Α. Όλα αυτά είναι αποφάσεις της γενικής συνέλευσης. Θέλω να πω ότι δεν ήταν πρόταση της διοίκησης του σωματείου -αν και δεν λειτουργούμε ουσιαστικά σαν διοίκηση- το που θα πάμε, αλλά υπάρχει πάντα προβληματισμός για το που θα πάμε, συζητείται μέσα στην γενική συνέλευση και η γενική συνέλευση αποφασίζει. Η γενική συνέλευση έχει αυτή την στάση γιατί έχει δει κάποια πράγματα τα οποία εγώ δεν θέλω να κριτικάρω.

-Ν.Π. Δεν θέλεις να μας πεις τι ακριβώς ήταν αυτά που είδαν οι εργαζόμενοι;

-Μ.Α. Όταν ξεκίνησε να λειτουργεί το σωματείο πηγαίναμε στο Εργατικό Κέντρο. Εκεί είδαμε ότι η στάση τους δεν ήταν αυτή που περιμέναμε. Δηλαδή, για παράδειγμα, έβγαιναν διάφοροι στις απεργιακές κινητοποιήσεις και έλεγαν ότι θα πρέπει να παρακαλέσουμε τα αφεντικά να φέρουν πίσω τα κεφάλαια. Εμείς δεν συμφωνούσαμε. Θέλαμε έναν πιο ταξικό δρόμο και πήγαμε στο Π.Α.ΜΕ. Εκεί φτάσαμε στο σημείο να είμαστε το μοναδικό σωματείο που κρατούσε πανό μαζί με το Π.Α.ΜΕ. και το Π.Α.ΜΕ. έκανε πως δεν μας βλέπει επειδή δεν συμφωνούσε μαζί μας σε κάποια πράγματα. Το ΠΑΜΕ έχει ταξικότητα, αλλά μπορεί να πει κάποιος πως εμείς σαν σωματείο βάσης δεν έχουμε ταξικότητα; Το ότι δεν συμφωνούμε με το Π.Α.ΜΕ. σε επί μέρους ζητήματα δεν μας κάνει αντιπάλους. Aλλά σίγουρα η στάση του Π.Α.ΜΕ. επειδή δεν συμφωνούμε σε όλα και δεν ακούμε τυφλά τις συμβουλές δεν είναι μάλλον η αναμενόμενη από την γενική συνέλευση και για αυτό πάρθηκαν αυτές οι αποφάσεις.

-Ν.Π. Δηλαδή κατά κάποιο τρόπο τους βρήκατε απέναντι σας.

-Μ.Α. Δε μπορούμε να πούμε ότι τους βρήκαμε απέναντί μας, αλλά σίγουρα δεν τους βρήκαμε δίπλα μας. Αυτό είναι το κακό. Και πρέπει να πω σε πολλές εκδηλώσεις σε πόλεις που έγιναν το τελευταίο διάστημα, πολλά μέλη του Π.Α.ΜΕ, μεμονωμένα κατέθεσαν θετική άποψη για τον αγώνα μας και τον τρόπο που βάζουμε τα ζητήματα!

-Ν.Π. Τον Οκτώβριο πραγματοποιήθηκε ένα μεγάλο καραβάνι αλληλεγγύης από την Θεσσαλονίκη στη Λάρισα και Βόλο, με κατάληξη την Αθήνα. Πως θα χαρακτήριζες αυτή την εμπειρία;

-Μ.Α. Θα σου πω τι είπαν οι συνάδελφοι, δεν θα την χαρακτηρίσω εγώ. Πολλοί συνάδελφοι ήταν μέχρι τότε προβληματισμένοι και δεν γνώριζαν αν ήθελαν να έρθουν ή όχι, όμως μετά το τέλος του καραβανιού αυτό που δήλωσαν ήταν πως αν ξαναγίνει ακόμη και αύριο θα πάμε ξανά.

-Ν.Π. Από τους ιδιοκτήτες του εργοστασίου υπήρξε κάποια αντίδραση όλο αυτό το διάστημα;

-Μ.Α. Μέχρι στιγμής κρατάνε μια παθητική στάση, αλλά είμαστε σίγουροι πως κάνουν κάποιες κινήσεις για να ξαναμπούν στο παιχνίδι. Εδώ θα παίξει ρόλο η αποφασιστικότητα η δικιά μας και πόσο δυνατοί είμαστε.

-Ν.Π. Κάποιοι ίσως θα παρατηρούσαν πως το τελευταίο διάστημα υπήρχε μία κάμψη στον αγώνα της ΒΙΟΜΕ. Τι προτίθεστε να κάνετε στο επόμενο διάστημα για να αναθερμάνετε τον αγώνα σας;

-Μ.Α. Κάμψη δεν θα το έλεγα. Φυσικά μέσα στις γιορτές υπήρξε ένα χαλάρωμα, όμως μερικές φορές όταν είναι να δώσεις έναν αγώνα δρόμου πρέπει πρώτα να πάρεις φόρα ώστε να καταφέρεις να δώσεις περισσότερη ώθηση. Αυτό νομίζουμε πως γίνεται γιατί το επόμενο διάστημα θα τρέξουν πολλά. Είπαμε πως επίκειται η συνάντηση με το Υπουργείο, θα γίνουν κάποιες επαφές στην Αθήνα γενικά για το πως μπορούμε να διακινήσουμε κάποια προϊόντα, θα έχουμε ποινικό δικαστήριο στις 24 του μηνός ενάντια στην πρώην εργοδοσία και στη συνέχεια, στις 8 του Φλεβάρη, ξεκινάει κάτι καινούριο για να γεννηθεί κάτι άλλο. Η αρχή θα είναι η συναυλία που ετοιμάζουμε για εκείνη την ημερομηνία με την συμμετοχή γνωστών καλλιτεχνών, όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Χαρούλης, οι Χαΐνηδες κ.α και στις 11 θα υπάρχει εξέλιξη για να λειτουργήσει το εργοστάσιο.

-Ν.Π. Τι ακριβώς σκοπεύετε να κάνετε το συγκεκριμένο τριήμερο;

-Μ.Α. Θα γίνει ένα αντίστροφο καραβάνι. Δηλαδή αυτή την φορά δεν θα κατέβουμε εμείς στις άλλες πόλεις, αλλά καλούμε τις άλλες πόλεις να έρθουν στην Θεσσαλονίκη και να στηρίξουν μια νέα προσπάθεια που ξεκινάει στις 8 του μηνός. Το αποκορύφωμα αυτής της προσπάθειας δεν ξέρουμε πότε ακριβώς θα είναι, αλλά όπως είπαμε ξεκινάει στις 8 του μήνα με πορεία και συναυλία και μετά θα συνεχίσουμε στο εργοστάσιο. Το πώς ακριβώς θα συνεχίσουμε θα το πούμε το επόμενο διάστημα.

-Ν.Π. Θα κριθεί αυτό και από τις επαφές που θα έχετε στην Αθήνα; Δηλαδή, αν δεν ευοδωθούν οι συζητήσεις με το Υπουργείο, υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσετε οι ίδιοι;

-Μ.Α. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε, με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Τώρα αν αλλάξουν κάποια πράγματα στον δρόμο και το Υπουργείο όντως δώσει κάποια λύση μακάρι να την δώσει. Εμείς ρίξαμε το μπαλάκι στο Υπουργείο και είπαμε πως αυτό είναι πλέον υπεύθυνο για το πως θα δουλέψει το εργοστάσιο. Είτε με τον νόμιμο ή μάλλον καλύτερα νομότυπο τρόπο, είτε με αυτό που λέμε εμείς πως νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη και πως δικαιούμαστε να το πάρουμε στα χέρια μας.

-Ν.Π. Αν όντως πάρετε στα χέρια σας το εργοστάσιο και το λειτουργήσετε, πώς πιστεύετε ότι θα καταφέρετε να το κρατήσετε ζωντανό και υγιές κάτω από την πίεση της οικονομικής κρίσης; Έχετε κάποιο σχέδιο γι’ αυτό;

-Μ.Α. Σχέδιο υπάρχει. Το τι ισχυριζόμαστε εμείς με το τι υπάρχει εκεί έξω έχει μεγάλη διαφορά. Εμείς πιστεύουμε πως ακόμα και σε αυτή την μειωμένη και παρακμασμένη αγορά,  ένα άνοιγμα σε διαφορετικού είδους μαγαζιά και εμπορικά καταστήματα και ένα άνοιγμα προς άλλες χώρες θα μας δώσει την δυνατότητα να το κρατήσουμε στην παρούσα φάση που περνάμε τα δύσκολα. Να αντέξουμε και να δουλέψουμε στην συνέχεια με άλλον τρόπο.

-Ν.Π. Ο αγώνας της ΒΙΟΜΕ έχει χαρακτηριστεί από πολλούς πρωτοπόρος για τα ελληνικά τουλάχιστον δεδομένα καθώς δείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν και άλλα εργοστάσια που βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση. Υπάρχει μέχρι στιγμής κάποια ανταπόκριση από εργαζόμενους άλλων εργοστασίων που βιώνουν την ίδια κατάσταση;

-Μ.Α. Πρωτοπόρος δεν θα έλεγα. Το αίτημα μας είναι αρχέγονο αίτημα των εργαζόμενων από πάντα. Αυτό που κοιτούσε ο εργαζόμενος, ο βιομηχανικός εργαζόμενος περισσότερο, ήταν να πάρει τα μέσα παραγωγής στα χέρια του και να μπορέσει να παράγει ο ίδιος για τον εαυτό του. Το ζήτημα αυτό εμείς το θέτουμε σε όλους τους εργαζόμενους όμως αυτό που κάνει εδώ και χρόνια η αστική τάξη είναι να κρατάει σε ύπνωση την εργατική τάξη ώστε να μην μπορεί να σκέφτεται με αυτόν τον αρχέγονο τρόπο. Για αυτό και ωθεί τους αγώνες σε πιο “ήρεμες” και αστικής φύσης λύσεις. Εμείς, το ξαναλέω, πήραμε τα παραδείγματα από το παρελθόν και πιστεύουμε πως με το στήσιμο που θέλουμε να κάνουμε και με το καταστατικό που θα κάνουμε θα μπορέσουμε να κρατήσουμε ένα πολύ καλό επίπεδο συνεργατικότητας, γιατί αυτό θα γίνει στην ουσία ένας εργατικός συνεταιρισμός  που θα ξεφύγει από αυτές τις αστικού τύπου λύσεις.

Βάγιος Τζαχρήστας

http://nprooptiki.blogspot.gr/

via ergatis.wordpress.com
Πηγή: http://kokkinostupos.blogspot.gr

Συνέντευξη για τους ανοιχτούς κοινωνικούς χώρους

Όλη η συνέντευξη τύπου για τους ανοιχτούς κοινωνικούς χώρους που πραγματοποιήθηκε χτες στο "Σχολείο", με τη συμμετοχή εργαζομένου του σωματείου της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής:

http://www.ustream.tv/recorded/28569250 

από τη Χριστουγεννιάτικη μας γιορτή στο "Σχολείο"

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ !!!

Συνάδελφοι- συναδέλφισες  συναγωνιστές -συναγωνίστριες . Οι εργαζόμενοι και το σωματείο της Βιο.Με. γίνονται η αιχμή του δόρατος .

Με την πρόταση που έβαλε, για όλα τα εργοστάσια που βρίσκονται στην ίδια μοίρα να τα αναλαμβάνουν οι εργαζόμενοι, πέρασε σε άλλο πλαίσιο τους εργατικούς αγώνες .

Τώρα καλούμαστε να μπούμε σε μια νέα φάση στον αγώνα μας . με νέες δυνατότητες και ένα άλλο πιο δυναμικό πλαίσιο .

Η γενική συνέλευση του σωματείου εργατοϋπαλλήλων, αποφάσισε αυτό ακριβώς που αναφέρει η επικεφαλίδα πως δηλαδή : "ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ"

Στης 15 Οκτωβρίου κατεβήκαμε με το καραβάνι αλληλεγγύης στην Αθήνα και στο υπουργείο για να βάλουμε τα αιτήματα μας ενώπιον της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου εργασίας. Αυτό που έγινε επί τρεις και πλέον μήνες τώρα είναι: να εγκρίνει το υπουργείο το πόσο των 1000€ για κάθε εργαζόμενο (κωλυόμενο βέβαια από το υπουργείο οικονομικών και δεν ξέρουμε μέχρι πότε.) και φρόντισε να βοηθηθούν 5 οικογένειες που είχαν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Αν και από μας έγινε γνωστό από την πρώτη στιγμή πως δεν θέλουμε ελεημοσύνη αλλά δουλειά!! Την δουλειά μας πίσω.

Την  21/01/2013 υπάρχει συνάντηση ανάμεσα στο υπουργείο , τον σύνδικο και με το σωματείο εργατοϋπαλλήλων Βιο.Με.. Εκεί έχουμε απόφαση από την γενική συνέλευση να μπουν επιτακτικά πράγματα για λύση της δικιάς μας υπόθεσης . προς την κατεύθυνση να δουλέψει το εργοστάσιο και να λυθούν διάφορα θέματα και αιτήματα που έχουν μπει στο τραπέζι. Έχουμε την εξουσιοδότηση από την γενική συνέλευση να πούμε προς τον υπουργό και σε οποίον άλλον παρευρίσκεται εκεί πως ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!!!

Έχουμε στεγνώσει !

 Μας ζητούν να πληρώνουμε φόρους και δεν κάνουν τίποτε για να πάρουμε τα λεφτά που μας οφείλονται είκοσι μήνες τώρα!!

Μας έχουν ομήρους να περιμένουμε μια λύση σαν μάννα εξ ουρανού !!

Δεν κάνουν τίποτε για να προχώρησει η λειτουργία του εργοστασίου παρ όλο που δεν υπάρχει κανείς να το διεκδικεί.

Όλα αυτά έχουν συσσωρευτεί στις πλάτες των εργαζομένων στις πλάτες της δικές μας και εμείς δεν είμαστε διατεθημένοι να σηκώσουμε άλλο το βάρος αυτό .

Και μετά την συνάντηση που θα υπάρξει με το υπουργείο θα αλλάξει και η στάση η δική μας .

 Αφήσαμε αρκετό καιρό να περάσει με το να περιμένουμε την λύση και την πολιτική βούληση. Τώρα δεν αντέχουμε άλλο και αν δεν υπάρξει άμεση λύση στο να προχωρήσει μια  καθ΄όλα νόμιμη λύση εμείς οι εργαζόμενοι θα δώσουμε την δική μας λύση όπως νομίζουμε εμείς ότι είναι το σωστό και το δίκαιο. Μιας και το δίκαιο αυτών είναι μόνο για να καλύπτει όχι τους αδύναμους, αλλά αυτούς που έχουν κλέψει τους εργαζόμενους, που κλείνουν τα εργοστάσια και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, που δημιουργούν χρέη και ανεργία. Που αφήνουν πίσω τους δυστυχία και αυτοκτονίες .

 Λοιπόν φωνάζουμε δυνατά!!! Δεν θα αυτοκτονήσουμε!! Θα δουλέψουμε γιατί το δικαιούμαστε και κανείς δεν μπορεί να μας το πάρει.

Συνέλευση της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης

Τετάρτη 16/1 στις 18.00 η προγραμματισμένη μας συνέλευση , μεταφέρεται στο Μικρόπολις λόγω έλλειψης χώρου στο ΕΚΘ. 

Ανακοίνωση για τη καταστολή

Στις 20/12 τα ΜΑΤ εισέβαλλαν, εκκένωσαν και συνέλαβαν όσους βρίσκονταν μέσα στην κατάληψη Villa Amalias, στην Αθήνα. Λίγες μέρες αργότερα, με το πρόσχημα της πάταξης του παραεμπορίου, κυνήγησαν τους μικροπωλητές γύρω από την ΑΣΟΕΕ και εισέβαλλαν στο κτήριο, όπου έσπασαν τις πόρτες των πολιτικών χώρων στο υπόγειο, καθώς και του χώρου που στεγάζεται ο ραδιοφωνικός σταθμός 98 fm, από όπου κατέσχεσαν όλο τον εξοπλισμό.

Ως απάντηση στην επίθεση που δέχτηκαν οι καταλήψεις αυτές, οι συναγωνιστές της Villa Amalias αποφάσισαν να ανακαταλάβουν το κτήριο που εδώ και 22 χρόνια λειτουργεί ως ελεύθερος κοινωνικός χώρος. Αρχικά τα ΜΑΤ και στη συνέχεια τα ΕΚΑΜ έσπευσαν να εκκενώσουν και πάλι το κτήριο, συλλαμβάνοντας ξανά όσους βρέθηκαν μέσα.

Ακολούθησε συμβολική κατάληψη στα γραφεία της, συνδιαχειρίστριας της εξουσίας, ΔΗΜΑΡ, η οποία, χωρίς δεύτερη σκέψη, κάλεσε τα ΜΑΤ να σπάσουν την... συμβολική (!) κατάληψη.

Μέσα σε λίγες μέρες πάνω από 100 αγωνιστές βρέθηκαν με βαρύτατες κατηγορίες για την κοινωνική τους δράση. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για την, όλο και πιο ολοκληρωτική, εξουσία. Λίγο μετά την εισβολή στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ, εκκένωσαν ακόμα μία κατάληψη, την κατάληψη Σκαραμαγκά.

Το σχέδιο εξαφάνισης των καταλήψεων, που είχε φανεί από την εκκένωση της κατάληψης ΔΕΛΤΑ, στη Θεσ/νίκη, της Villa Amalia και του 98 fm στην Αθήνα, έγινε ξεκάθαρο για όλους. Σε συνθήκες κρίσης η επίθεση εναντίον των εργαζομένων όλο και θα εντείνεται και είναι προφανές ότι οι καταλήψεις, τα στέκια και, κάπου στην πορεία και οι “νόμιμοι” χώροι αντίστασης, δεν χωρούν. 

Το πλήγμα για το ανταγωνιστικό κίνημα είναι μεγάλο και η ανάγκη για απάντηση άμεση. Όλο το κίνημα, ανεξαρτήτως αν πλήγεται από αυτή τη στιγμή, πρέπει να αντιληφθεί ότι αν η επίθεση μείνει αναπάντητη, αν οι καταλήψεις χαθούν, σειρά έχουν όλα τα κέντρα αγώνα, οι καταλήψεις στις σχολές, τα εργοστάσια και οι χώροι δουλειάς με αυτοδιαχείριση, σειρά έχουμε όλοι μας.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους και τις δομές που επλήγησαν και ταυτόχρονα συνεχίζουμε τον δικό μας αγώνα, στο πλευρό του σωματείου της ΒΙΟΜΕ, προσπαθώντας να δώσουμε με τον δικό μας τρόπο μία ώθηση προς τα εμπρός στο κίνημα.

Παλεύουμε για να δωθεί απάντηση στη κρατική βία και καταστολή, με τη γέννηση και  την ισχυροποίηση νέων δομών της εργατικής τάξης, με εργοστάσια και επιχειρήσεις στα χέρια των εργαζομένων. Πρώτη απάντηση το άνοιγμα της Βιο.Με. με εργατική αυτοδιαχείρηση.

Αλληλεγγύη στη Villa Amalias, τον 98 fm και την Σκαραμαγκά.

Καμία δίωξη των αγωνιστών που συνελήφθησαν.

Ανοιχτή πρωτοβουλία αλληλεγγύης 

και στήριξης στον αγώνα των εργαζομένωn της ΒΙΟΜΕ

Κουζίνα αλληλεγγύης για τον αγώνα της Βιο.Με.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ 

Οι παραγωγοί-μέλη της Ένωσης Βιοκαλλιεργητών Βόρειας Ελλάδας, αποφασίσαμε να συμπράξουμε από κοινού με τους συμμετέχοντες στον κοινωνικό χώρο «Μικρόπολις» για τη δημιουργία της «κουζίναςαλληλεγγύης».

Οι παραγωγοί προσφέρουν βιολογικά προϊόντα για την παρασκευή του φαγητού.
Ο κοινωνικός χώρος για την ελευθερία «Μικρόπολις», διαθέτει τις υποδομές του (κουζίνα, τραπεζαρία, εξοπλισμό, κλπ) και οι άνθρωποι που συμμετέχουν στη λειτουργία του, προσφέρονται για την υλοποίηση της «κουζίνας αλληλεγγύης».
Η τακτή επανάληψη αυτής της ενέργειας, στοχεύει αποκλειστικά στην στήριξη και ενίσχυση του αγώνα διαρκείας των εργαζόμενων, οι οποίοι βρίσκονται σε καθεστώς απολύσεων-ανεργίας.
Με το σύνολο των εσόδων που προκύπτουν από την διάθεση του φαγητού, δημιουργούμε το ταμείο οικονομικής στήριξης, το οποίο και θα αποδίδεται σε εκπρόσωπο του/των σωματείου/ων.
Αποδέκτης σήμερα, του ταμείου στήριξης, είναι το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, στη διάρκεια αντίστοιχες κινητοποιήσεις.

Έναρξη 1ης κουζίνας Παρασκευή 11 Ιανουαρίου (14.00 … )

(Στον 1ο όροφο του Μικρόπολις, Βας. Ηρακλείου 18 & Βενιζέλου)

Ιανουάριος 2013

Νέα συνέλευση

Ανακοίνωση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης

Το κείμενο που ακολουθεί στάλθηκε στην Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης και στήριξης του αγώνα των εργαζομένων της Βιο.Με. και συνυπογράφεται από αυτήν. Η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη σε όλους όσους αγωνίζονται σε όλον τον κόσμο!

Ο Alfonso Fernández βγήκε από το σπίτι του μαζί με τη φίλη του στις 14 Νοέμβρη μέρα κατά την οποία οι λαοί της Ευρώπης είχαν δώσει ραντεβού στους δρόμους ώστε να διαμαρτυρηθούν ενάντια στις πολιτικές λιτότητας των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Ενώ περπατούσε στη γειτονιά της Μαδρίτης, Vallekas, συνελήφθη από πολυάριθμους αστυνομικούς της ασφάλειας, οι οποίοι τον οδήγησαν αυτόν όπως και τη φίλη του αμέσως στη γενική αστυνομική διεύθυνση της Μαδρίτης.

Εκεί υπέστησαν πολύωρες ανακρίσεις, επιθέσεις σωματικές και λεκτικές οι οποίες περιελάμβαναν απειλές τόσο για τους ίδιους όσο και για μέλη των οικογενειών τους. Τελικά τους «φορτώθηκε» το αδίκημα της κατοχής εκρηκτικών υλών, αδίκημα το οποίο επισείει ποινή φυλάκισης μέχρι και τέσσερα χρόνια. Παρά τις αντιφατικές καταθέσεις των αστυνομικών, γεγονός το οποίο αναγνώρισε μέχρι και ο ανακριτής, παρά το γεγονός ότι στις έρευνες που ακολούθησαν τόσο στο σπίτι του Alfonso όσο και στο σπίτι των γονιών του δεν βρέθηκε το παραμικρό.

Οι συλλήψεις αυτές χρησιμοποιήθηκαν ώστε να δικαιολογηθεί έφοδος της αστυνομίας και στο σύνδεσμο φιλάθλων της ποδοσφαιρικής ομάδας Rayo Vallecano με την ονομασία Bukaneros, μέλος του οποίου ήταν και ο Alfonso. Δυστυχώς όμως για τις διωκτικές αρχές ούτε και εκεί βρέθηκε κάτι το οποίο να στοιχειοθετεί το αδίκημα της κατοχής εκρηκτικών.

Παρά τις συνεχείς διαψεύσεις του ευφάνταστου αστυνομικού σεναρίου οι δικαστές αποφάσισαν ότι ο Alfonso πρέπει να προφυλακιστεί σε αντίθεση με τη φίλη του η οποία αφέθηκε ελεύθερη. Ο Alfonso έχει σταθερό τόπο κατοικίας, πληροί όλες εκείνες τις νομικές προϋποθέσεις ώστε να μη θεωρείται ύποπτος φυγής. Παρόλα αυτά ο δικαστής τον χαρακτήρισε επικίνδυνο για το κοινωνικό σύνολο και αποφάσισε την προφυλάκιση του, μετατρέποντας τον στον μοναδικό ευρωπαίο που βρίσκεται στη φυλακή για τις διαδηλώσεις που έλαβαν χώρα στις 14 Νοεμβρίου σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης.

Η αλληλεγγύη μας στον Alfonso είναι δεδομένη όπως και η απέχθεια που νιώθουμε για όλες αυτές τις τόσο ίδιες προσπάθειες καταστολής και τρομοκράτησης όλων όσων αγωνίζονται για μια καλύτερη ζωή!

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ALFONSO FERNANDEZ

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης και στήριξης του αγώνα των εργαζομένων της Βιο.Με.

Αλληλεγγύη από την άλλη πλευρά του Αιγαίου

Την αλληλεγγύη τους στον αγώνα της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής εκφράζουν συναγωνιστές από τη Τουρκία (και) με δημοσιεύματα που κάνουν γνωστό τον αγώνα στους εργαζόμενους και τους ανέργους της γειτονικής χώρας! Μπορείτε να δείτε τα κείμενα στα παρακάτω λινκ:

http://meydangazetesi.org/gundem/2012/12/vio-met-iscileri-isgale-hazirlaniyor/

http://meydangazetesi.org/soylesi/2012/09/selanik-vio-met-iscileri-ile-roportaj-kooperatiflesmeye-dogru/

http://www.textapel.org/?p=217

Νέα συνέλευση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης